Şiir nedir?

Her insanın bir öyküsü vardır…
Ama her insanın bir şiiri yoktur.

Özdemir ASAF

Yukarıdaki saptamaya katılmamak eldemi.Her insanın bir öyküsü vardır gerçektende. Kime sorsanız benim hayatım roman deyip ciltler dolusu anlatabilir öyküsünü ama kaçımızın bir şiiri vardır.

Hem kendini hemde başkalarını anlattığı. Şiirin edebi tanımını aşağı yukarı hepimiz biliriz. Vezinli veya vezin tesiri uyandıran ahenge sahip , kafiyeli veya kafiye tesiri uyandıran ses uyuşumu olan edebi esere şiir denir.

Vezin , şiir ve müzikte uyum ölçüsüdür. Kafiye, şiirde mısra sonlarında yer alan seslerin benzerliği ses uyuşmasıdır. Bunlar herkesin katıldığı tanım ve kavramlar.İnsanlar eski zamanlardan itibaren yaşadıkları her şeyi şiir ile dile getirmiştir.

Doğrudan söyleyemeyeceklerini hayvanların dilinden seslendirmiş, zorbalar karşısında aslanın dilinden kükremişlerdir. Zalimlere Köroğlu, Pir Sultan Abdal …’ın ağzından karşı koymamışmıdır.Genç kızlar sevdalarını manilere, türkülere yakmamışlar mıdır.

Dünya edebiyatının ilk tohumları eski Yunan düşüncesinin toprağında yeşermeye başlamıştır.(Emin Özdemir-TÜRK VE DÜNYA EDEBİYATI ÜZERİNE NOTLAR).Bizlerde bizden önce yaşayan kültürlerinin bir mirasçısı olarak biz Türklerde şiir alanında çok önemli örnekler vermişizdir.(Bu konulara daha sonra uzun uzun değineceğiz). Ama yazıma bir ustanın şiiri ile son vermek istiyorum.

BEN ARTIK KÜSÜM

Beni de kırdılar içimden kırdılar

Karanlık camlardan sular akıyordu

Şimşekli bir boşlukta saat vurdu

Beni de kırdılar belki yalnızdılar

Belki onlarında çocukluğu yoktu

Bütün şarkılara kapalıydılar

Bir genç kız değmemişti saclarına

………………………………………………

Atilla İLHAN

(Yasak sevişmek-bilgi yayınevi)

Belki her insanın bir şiiri yoktur ama, her şiirin bir öyküsü mutlaka vardır.