Şiir ve dava

“Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür/ve bir orman gibi kardeşçesine / bu hasret bizim” der Nazım. Şiirlerde hayat başkadır tabi. Bakıldığında yaşam başkadır, doğaldır, olduğu gibidir. Evet şiirlerde hayat başka, hayatın içinde şiirin yeri de bambaşkadır.

Yaşadığımız çağa adını veren iletişim şiirde de kendini ortaya koyar. Ve her şair kendi içinde bir savaşım verir. Gün yüzüne çıkmamış şairler de bu zümreye girdiğinde tablo bildiğiniz gibidir. Aslında şiirin tadı şairin yüreğinden çıkar derler ya.. gerçekten öyledir. Mehmet Akif “ vurulmuş tertemiz alnından toprağa uzanmış yatıyor / ya Rab bir hilal uğruna ne güneşler batıyor” derken yüreğini aynada kendimizi görür gibi görürüz. Yüzü tanıdıktır. Dosttur. Arkadaştır. Hatta selam göndeririz uzağına yakın makamlardan. Şiirin içinde şairin yüreği olduğu kadar dili ve üslubu da kendini açığa çıkarır. Saklamaz. İhtiyaç duymaz. İsmet Özel Amentü’de her nasıl “insan eşref-i mahlukattır babam” dediği gibi. Şiirlerde şairin olduğu kadar hayatın da izleri görünür. Necip Fazıl’ın Kaldırımlarından bir örnek ile konuya girersek eğer. “ yağız atlı süvari koştur atını koştur / sonunda kabre çıkar bu yolun kıvrımları / ne kaldırımlar kadar seni anlayan olur / ne senin anladığın kadar kaldırımları” dizelerini örnek verebiliriz. Hayatın parçalanmış yalnızlıklarından izler görürüz şiirlerde. Dağılmışlık, perişanlık, hatta bazen isyan. Öyle demiyor mu Ahmet Arif : “ vurun ulan vurun ben kolay ölmem / ocakta közüm karnımda sözüm var” Şiirlerde duyururuz bazen sesimizi. En çok da şarkılar besteleriz o dizelerden. Mesela Ahmet Kaya örneği tam yerli yerinde olur. Nazım Hikmet’ten, Ahmet Arif’ten, hatta günümüz şairlerinin bazılarından dahi yaşadığı dönemde şiirleri bestelemişti. Atilla İlhan’ın An Gelir şiirini bestelemiş hatta albümlerinden birinin adı olarak vermişti. Ne diyor An Gelir’de Atilla ilhan : “ saatli bir bombadır patlar / gün gelir Atilla İlhan ölür”.

İşte emeğin şiir ile kavuştuğu yer. Vakit bu vakit. Dem bu dem. Şiiri hayatımızın mihenk taşı olarak koyma zamanı bu zaman. Felsefemiz ve hayattaki duruşumuz için şiirin değeri o kadar önemli ve bariz bir gerçeklik taşıyor ki.” Ah bir anlasak da hayata geçirsek. Şu siyasette kullanmadan kalpleri fethetmenin yolunu arasak. İlahı kelama sığınarak bir ömür hayali kursak. Ve hayalimiz gerçek ve baki olsa”. “Olsa” lar ile başlayan cümleler hayata geçirmek sadetiyle bir ömür sürmek. İşte orda şiir gibi bir hayatımız olur. Temennim ve duam odur ki şiir gibi hayatınız olsun. Rabbim gönlünüzü şiirin hakikatine ve ilmin aslına nail etsin. Şiir gibi bir dua, cihat gibi bir duanız olsun.