Şiirin peşindeki kiralık katillere

Bu ışık çok kamaştırıcı, göz kamaştırıcı,

Açma gözlerini:

“Yağız atları okşadık gün batımlarında

Kendimize dolandık, hayallerimize dolandık, olmayan sevgiliye…”

Ne çok benzer herkesin hayallerindeki insafsız sevgili, yağız atlar, boş laflar…

Hayat dişlisinin ipek merdivenlerine tırmanan şairimsi süzgünler aralarında laflar

Oysa zaman yok, atlar beklerken yoruldu, hayaller gerçek kadar kandırıcı değil,

Yeni şeyler söyle, yeni bir kapı aç, içeri ışık gireceğinden değil,

İçimizdeki fazla ışığa bir kapıdır aralanan, boş laflar değil.