ŞİMDİ OKULLU OLDUK

Kitap okuyacağı günleri iple çekiyordu benim bal kuzum, ahh bir okumayı söksem modunda dolaşıp duruyordu. İşte sonunda o da okullu oldu. Bu sene İlkokul birinci sinıftayız. Hayat bilgisi, türkçe, matematik müzik kitaplarımız oldu. Ev ödevleriyle tanıştık, elyazıısıyla tanıştık, alfabe ile, forma ile, iki kişilik sıralarla tanıştık. klavuz defterini süsleyen eğik çizgiler, harfler yerini artık kelimelere, hatta üç dört kelimeli cümlelere bıraktı. Bir de "s" harflerini "ş" olarak kullanmasak, çok şüper olacakda:))

O kadar ilk varki hayatında bu yıl kuzumun. Yedi yaşın verdiği olgunlukla, minicik yüreğiyle, bedeniyle bu ilklerin üstesinden gelmeye çalışıyor bıkmadan, usanmadan büyük bir hevesle. Hayatındaki fiziksel ve ruhsal değişimin evrelerini keşfediyor heyecanla. Duyduğu, gördüğü her kelimede, bir harfi tanıması, zafer çığlıklarına sebep oluyor bizim evde!

Çocukluğunun en büyük göstergesi oyunlarını bile, ders saatlerinin dışında olması gerektiğinin sorumluluğunda minicik yüreği. Okulda bitmesi gereken derslerini yetiştiremeyen arkadaşlarına, kendi yazıları bittikten sonra, bütün bilmişliğiyle yardım ediyormuş, gelip sevinçle anlatıyor bana.

Dedimya bir an önce büyüme modunda benim bal kuzum diye. Ne olacaksa büyüyünce? O dertsiz tasasız çocuk başını yastığa koyup deliksiz uyunan o güzelim uykuların yerini ne tutabilirki? Rütbeli bir asker gördüğünde "anne bu şimdi kaçbaşı?" diye sormanın saflığını nasıl unutmalı? Dünyadan koparak oynadıkları oyunları...İlerde hatırlayıp güleceğiz Okulun ilk günü Bora'nın bana sorduğu "anne teröriste çıkacakmıyız bizde" sorusuna ve benim sonradan teneffüs demek istdiğini anlayıp kahkahalarla güldüğümüz günlere.

İşte böyle, bazen ağız dolusu gülüyoruz yaşadıklarımıza bazen de gülümseyecek kadar anlayış gösterecek sabrımız olmuyor yeni şeyler öğrenirken. Yeni arkadaşlar tanımanında sevincini yaşıyoruz, ama illa da anaokulu arkadaşları. Bu yıl herbiri ayrı sınıflarda oldular ama on dakikalık teneffüslerde buluşmanın keyfide başka onlar için. Birbirlerini korumaları. Okul çıkışlarında birbirlerini beklemeleri, yarın görüşürüz demeleri...

Anlayacağınız yere göğe sığmıyor çocuk gönlümüz. Her gün hep bir ağızdan haykırmanın gururunu yaşıyoruz okulumuzda. NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE.

Sevgiyle kalın.

Günün Sözü: Hiçbirşey için "BENİMDİR" deme, sadece de ki;
"YANIMDADIR" Çünkü ne altın, ne toprak, ne sevgili, ne hayat, ne ölüm, ne huzur, ne de keder... DAİMA SENİNLE KALMAZ
H. Lawrence