Şimdiki çocuklar daha da harika (4)

SES
Pek çok büyük, yanlış olduğunu bilerek, ya da bilmeyerek çocukları Allah’la korkuturuz. Bir yaramazlıkları olduğu zaman “Allah seni cezalandırır, Allah sana günah yazar” falan deriz. Ben de zaman, zaman oğlumun yaramazlıklarından bıktığımda “bak Allah kızdı sana, günah yazacak” gibi şeyler söylüyordum. O da bana, “peki sen nasıl biliyorsun, hani Allah nerede, ben görmüyorum” derdi, ”Allah görünmez, o her yerde, ama sesini duyabiliriz, o bize doğruyu , yanlışı söyler” diyordum.
Bir gün gözleri faltaşı gibi açılmış, koşarak yanıma geldi “anne ben de duydum Allah’ın sesini, bak ne söylüyor, sen de dinle” dedi.
Bir seyyar satıcı geliyordu, kendisi henüz sokakta görünmüyordu ama, sesi hoparlörden oldukça yüksek çıkıyordu.

TOMBİK
Oğlum 5 yaşındaydı kız kardeşi doğduğu zaman. Uzun zamandır bir kardeşinin olmasını istediği için çok mutluydu, kardeşini çok seviyor, her şeyiyle yakından ilgileniyor, sürekli bana yardım etmeye çalışıyordu.
Pek çok ailede olduğu gibi, bizde de çocukların ismi kulaklarına ezan okuyarak, isim üç kez tekraralanarak konur. Bizde bu işleri ailenin büyüğü olan kayınbiraderim yapar. Kızımın ismi, yıllar öncesinden hazırdı. Üç günlük olunca isim koyma töreni yapıldı.
Ertesi gün oğlum odasında sessizce bir şeyler yapıyordu, merak ettim, kapıdan yavaşça başımı uzatıp baktım, oğlum neredeyse kendisi kadar olan ayısı Tombik’i kucağına almış, dilinin döndüğünce şunları söylüyordu; “Allaaam epper, Allaam epper, senin adın Tommiiiik, senin adın Tommiiiik”…