Sıradanlık

Ne zaman birine deli bağlansam,
İçimdeki kalabalık,
Kendini çırılçıplak dışarı atar.
Ne saklım kalır artık ne de gizlim.
Artık ben bilinen sıradan birşey olmuşumdur.
Ve bu sıradanlık.
Daha önce hiç gitmediğim,
Tanımadığım sokaklara atar beni.
Ben hiç görmediğim, bu çıkmaz sokaklarda.
Bilmediğim güzellikler içinde bulurum kendimi.
Sonra bu güzelliklerin bedelini öderim.
Ve hep borçlu kalırım bu süslü püslü sokaklara.
Buna rağmen, kaybolmaya rağmen.
Birini kendin bile sevmek güzeldir.