Sivrisinek

Sen mi neden oldun uykusuzluğuma? Yoksa ben mi nedenlerimden kaçıp dün geceki uykusuzluğuma bir suçlu bulmuştum. Ne bendim suçlu ne de zamansız sergilediğim zayıflıklar... Hayır hayır! Emindim artık sendin uykusuzluğumun nedeni. Sabah olsun istedim...

Allahım ne olur sabah olsun! Döndüm durdum yatağın içinde sonra yastıklarımla boğuştum. Yumruklamak için idealdiler ne de olsa... Kalktım sonra perdeleri açıp sesini kesmek yani öldürebilmek için seni aradım. Perdeleri açmıştım çünkü lambam bozuktu, karşı binanın ışıklarından yararlanıp seni aramak ne kadar akıllıca bunu tatışmıycam şimdi ne de olsa hem yorgun hem de huzursuzdum ve böyle zamanlarda akla yatkın olmayan haller içinde bulabilirdi insan kendini... Bu kadar küçük olup bu kadar sinir bozucu nasıl olabiliyor dedim durdum kendi kendime...

Ara ara onu düşündüm. Tamam tamam yazarken daha bi doğrucu oluyo içimdeki ses, sık sık düşündüm. Önce kendimi sonra onu huzursuz edişimi, teslim olmaktan korkan ama delice teslim olmak isteyen yanımı düşündüm. Ne var ne yok saydım döktüm kendime... Başkalarının hataları için yapılacak bir şey yoktu elbet ama aynı hataları tekrarlamak benim için oldukça can sıkıcıydı...
Kendimle hesaplaşırken geldi yine vızır vızır... yalvardım yine izin verde 1 saat olsun uyuyayım ama en çokda unutayım...