Siz hangi kafesi alırdınız?

Bizim evimizin neşesi, benden bile daha geveze, fıstık adında bir kuşumuz vardı. Kuş deyip geçmeyin, eve geldiğimde bana hoş geldin diyen, ilgisiz davrandığımda küsen, barışan bir kuştu. Bir gün sıkıldığını düşündüğümden kafesini açtım. Dışarı çıktı ve evin içinde kendi halinde dolaşıyordu. Ben onu unutup kitap okumaya daldım. Bir ara fark ettim sesi yoktu, gitmişti. Gittiğine üzüldüm, ona çok alışmıştım.

Onun neden gittiğini düşünürken bizim hayatımızın da tam bir kuş kafesi olduğunu anladım. Dünya bizim etrafımızda dönüyor, hayatı sadece biz ve çevremizdekiler oluşturuyor gibi gelmez mi? Doğarız, büyürüz, iş hayatına atılırız. Yaşadığımız hayatın dünya olduğunu düşünürüz. Bir gün hayatımızın alanı dışına, yani kafesin dışına çıktığımızda anlarız ki dünya kafesin dışındaymış.

Bu konuyu ben iş hayatıma uyarladım. Ama aşk, aile, arkadaş ve birçok konuyla bağdaştırabiliriz.

Ben diyorum ki, hepimiz bir kafeste yaşıyoruz ve bunu ancak kafesten çıkarsak görebileceğiz. Tabi konunun birde başka boyutu var. Kafeste yaşayıp, kafesini terk eden bir kuş, ancak yeni bir kafes bulursa yaşayabilir. Yoksa kafesinin dışında gezer, gerçek dünyayı görür ve ölür.

Kafeste yaşayanlardan mısınız?

Kafesin dışına çıkıp, yeni bir kafes bulurum diyen yada bulanlardan mısınız?

Kafesten çıkarsam ölürüm diyenlerden mi?

Sizin hayat kafesiniz hangisi?