Sokaktaki yalnız kemancı çocuk

Sokaktaki yaln ız kemancı çocukyanlızlar sokagında yaşardı
keman çalan çocuk
günlerden salıydı çok soguktu
kocaman gözleri

buz gibi elleri
titrek ürkek yüregi
henüz on beşinde idi
bu kemancı çocuk

anasız babasız yetim
yalnız tek başına kalmıştı
okulunuda bırakmıştı
geçim derdi sarmıştı

ani kaza almıştı
anasını babasını
ışıgı sönmüş
karanlık evde kalmıştı

tek bildigi keman çalışmıştı
köşe başlarını hiç bırakmadı
çalmadı çırpmadı
çalıştı kazandı

aç susuz kalmadı
ansızın talih güldü
tuttu onu elinden orkestracı
mutluluk imzası attı

yaşama yeniden başladı
bugünlerin milyarcısı
insanların duacısı
yıldızların kemancısı