Yar deyip okşar mı elin yar beni

Yel olup ta ılgıt ılgıt esersin
Savurur közlere yelin yar beni
Küllenmiş yüreği harlar gidersin
Söndüremez gayrı selin yar beni

Aşkından harlanıp yanar bedenim
Çiçek gibi pul pul dökülür tenim
Yüreğimi çalıp benden gidenim
Can deyip okşar mı elin yar beni

Ferhat değilim ki delsem dağları
Çiçeğe bezensin sevda bağları
Ecel gelip ördüğünde ağları
Sevdayla anar mı dilin yar beni

Özlem yangınıymış elinde kına
Uzak etme beni gel yar yakına
Vurguni aşkınla düşse kapına
Yanmaktan korur mu gülün yar beni

Kısa öz geçmiş: Gecenin kara yüzünde dişlenirken çığlıklar bir kadının sancılarının sükunete durd..