Son bir blog!

“Günün birinde birisi çıkacak ve MBlogun gerçek tarihini yazacaktır,” diyemiyorum. Çünkü “MB’nin gerçek tarihi çoktan yazıldı ve vicdanlarda gömülü kaldı.” Artık bence şu yazar iyiydi bu yazar kötüydü diyerek blog yazıp kendi gözlüğünden hatta dar gözlüğünden birtakım yargılara, kanaatlere varmasına (zaten yazanda yok. Ama konuşan çok olabilir) hiç gerek yok. Derler ya “Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz.” Herkes yazdığı yazılarda kendini belli eder.  Öyle de olmuştur.

Eee! Güzel kardeşim! Madem böyle düşünüyorsun bu yazıda neyin nesi?

“Can sıkıntısı aslında. Yine geçerken bir uğrayım dedim. Bir iki yorum yapınca da artık blog bırakmadan olmaz” dedim. Yani öyle olmalı, öyle istedim.

Diğer taraftan keşke o sıralarda özlediğim yazarlardan şöyle iz bırakacak yazılar görmek, okumak isteği belirdi. Ama arananlardan çoğu artık yoktu!

Bence bütün o kıymetli yazarlar buraya uğrayıp, “son bir blog” yazmalılar.

Neden “son bir blog?”

Nedeni çok basit (!) Çünkü bir daha tekrarı olmayacak!

Belki bir gün uğradığında kendi yazdıklarına bir göz atmak istersin... Veya biri çıkarda “Yahu!  MBlogda biri vardı, yazdığı zaman MB de olay olurdu. Öyle diğerleri gibi olaylara seyirci kalmazdı. “Suya sabuna dokunmadan yazı yazanlar bulundukları yerlerde de herhangi bir fark yaratamazlar.” İşte bu öyle biri değildi,” diyebilir ve senin nerede olduğunu merak edebilir. Değilmi?

Bu yüzden bile yani "okuyucusu için," o kıymetli yazarlar mutlaka “son bir blog yazmalılar”

Çok satan gazetelerde bile yıllardır en kıymetli köşelerde, sayfaları sabitleyen adını sanını duymadığımız yazarlar vardı. Yıllardır büyük gazetede yazmalarına rağmen ülke hakkında kalıcı hiçbir fikir üretemediler ve sessizce yok olup gittiler. MB yide buna benzetiyorum. On binlerce yazı, yazarlar geldi geçti. Kaç tanesini hatırlıyorsunuz?

“Hatırladıklarımız MB’ye çentik atanlardır.”  MB onlarla güzeldi. Onlar zamanında okundu. Onlar zamanında tartışıldı. Seyirci kalmadılar. Çentik atanlar, bulundukları yerde seyirci kalanlar olamazdı zaten. Sistemin izin verdiği şartlar içinde onlar en yararlı biçimde yazılarını yazdılar, tartıştılar, sevildiler, nefret edildiler, kıskanıldılar hem de çok kıskanıldılar. Son bir blog yazması gerekenler MB’ye çentik atanlardır.

Ve MB onlarla vücut buldu. Yaşadı.

Umarım ülkemizde ne olursa olsun MBlog ve yazılar asla kapatılmaz-yok olmaz.

Bir dönemdi geldi geçti(!) O dönem burada olması gerekenler burada olduğu için MB güzeldi, okunurdu, yazılırdı.

Çok kıymetli yazarlar vardı. Büyük gazete yazarlarına “ot yoldururlardı.”

Belki bir tatmin aracıydı MB. Daha önceden yazılmış bir sürü neden gösterilebilir eski tadının neden kalmadığına dair. Birçok neden…

Bendeniz, her zamanki gibi geçerken bir uğrayım dedim. Bir not bıraktım tarihe yoruma kapalı. Ve ön sayfada artık resimsiz yazılan bir dizi bloğa “birazda saldırgan yorumlar” sıraladım anılara uygun...

Eski, artık tamamen eski yazarlar geldi aklıma. Önerdiğim yazarlara baktım. Birkaç kişi daha devam ediyordu.

Sonra o kıymetli yazarlar geçti gözümün önünden. Bir çoğunun nerede olduğunu elbette biliyorum.

“Son bir blog yazarlarsa” belki benim gibi merak eden de çıkabilir…

Son bir blog!