Son dakika çalışmaları - bir Bahtsız Juliyet klasiği

Auramın aşırı tembel çıkmasıyla bir ilgisi var mı açıkçası bilemiyorum ama nedense tüm işlerimi son dakikaya bırakmazsam huzura kavuşmuyorum. Bu Son Dakikacılık meselesini hayatımın her evresinde uygulamam ise ayrı bir inceleme konusudur. Okulda ödevlerimi son dakikada yapar, sınavlara son gece çalışırdım, işe başladım durum değişmedi... Yarın çok önemli bir gün bizim için ve bendeniz herşeyi yine son dakikaya bıraktığım için herşey karmakarışık. CEO bey sabahtan beri beni fırçalayıp NEDEN diye haykırıyorken kendimden utandım. Ayrıca öğrenciyken bireysel Sok Dakikacılık meseleleri sadece beni etkiliyorken, işte durum farklı. Bahtsız Juliyet zincirin en orta halkasıdır ve herkesin çalışma düzenini bozmuş bulunmaktayım. Ekibimdeki herkes tutuşmuş bir vaziyette işleri yetiştirmeye çalışırken, unutkanlığım sayesende atlatılan işleri de yetiştirmeye çalışıyorlar!!!
Tüm bunlar yetmezmiş gibi, ben işi gücü bırakmış günlük yazıyorum. Ama Allah sizi inandırsın içimi dökmezsem tüm günüm kötü geçerdi ve hiç bir şeye konsantre olamazdım.... Ayrıca şunu da merak ediyorum: Acaba bu dünyada sadece ben mi herşeyi son dakikaya bırakıyorum?

İşe dönmeden önce ufak bir özrüm olacak: tembelliğimden dolayı fazla mesai yapmak zorunda kalan herkes, CEO Bey başta olmak üzere; lütfen bana kızmayın yaşlandığımızda bu çok güzel bir anı olarak aklımıza gelip güleceğiz ve o zaman bana teşekkür edeceksiniz:) Buna inanın lütfen......