Çark

Her insan bir meslek sahibi olup, daha iyi şartlarda yaşamak için çalışır. Mesleğinin gereklerini yaparak, hak ettiği parayı kazanmak ister. Bizim ülkemizde çoğu insan kısa yoldan para kazanmanın yolunu bu düşünceye sahip insanların sırtından geçinerek yapmayı kendine hedef seçmiştir. Ne yazık ki; mali açıdan güçlü olan birçoğu bu sayede büyüme sağlamıştır. Yalnız bu büyüme maddi açıdan devam ederken, insani açıdan küçülmeyi tetiklemiştir. Eee bu hayatta her şeyin bir bedeli var. Ruhunu hırs ve para bürümüş insancıkların; insanlığını kaybetmeleri çok önem arz etmeyecektir kendileri için…

Bu tür insanlar hem kamuda hem de özel sektörde aynı. Kamuda olanları; çalışan, işini yapıp, parasını hakkı ile alan ve gün boyunca oturup, çalışandan daha fazla maaş alıp, vicdanı rahat bir şekilde kafasını yastığına koyan olmak üzere iki gruba ayırabiliriz. Ben bunları oldukça sadeleştirerek gruplandırmayı tercih ediyorum. Ama biliyoruz ki; durum bundan daha kötü.

Özel sektörde çalışmanın avantajları ve dezavantajları var ülkemizde. Her ne kadar maddiyat açısından kamudan avantajlı görünse de, psikolojik çöküntü yaşattığı için daha çok hasar yaşatıyor insana. Hem maddi açıdan avantajı olsa bile maaşların her daim geç verilmesi, hatta uzunca bir süre verilmemesi nedeniylede o avantajın dezavantaja dönüştüğünü bilmekteyiz ve sinirleri harap olmuş durumda isyan etmekteyiz…

Hani o varlığı meşhur bir çark var ya; ona takılmış gidiyoruz. İnsan gücünü bu kadar ziyan eden ve psikolojik istismarı böyle rahat kullanan tek ülke olma özelliğimizi maalesef hiç kimseye kaptırmıyoruz.

Her zaman “çalışanın hakkını vermeyenin işlerinin rast gitmeyeceği” düşüncesiyle adalet duygumu dengede tutmaya çalışan biriyim. Ama bu duygunun günden güne örselenmesi ve sürekli şahit olduğumuz personel sömürgeciliği yüzünden tüm işverenlerden nefret ediyorum. Bu kadar kibar bir dille kelimelere dökülenler, içimde argonun en güzel sözleriyle tanımlanıyor maalesef.

Kamuda onca vasıfsız elemanı; sadece siyasetçi tanıdıkları yüzünden işe alan ve adaletsiz bir maaş sistemi uygulayan bu hükümete; özelde personelinin hakkını vermeyen, psikolojik açıdan sömüren ve geç verdiği her maaş yüzünden dengesi bozan tüm işverenlere lanet okuyorum. Ve bir gün bu çarkın tersine döneceğini umut ediyorum.


Fotoğraf : Tarık Aytaç GÜRBÜZ