Son dem...

Savruluyor düşlerim, geçmişin girdaplarında...

Barışmıyor dünle bugün anı sayfalarımda...

İnanmak isterdim, inanamadığım tanrıya...

Tutunacak bir dalım olurdu sonbaharımda...

***

 Amaçsızlığa demir atmış bir gemiyim şimdi...

Alıp götürüyor bir deli rüzgâr düşlerimi...

El sallıyor bir yanım barışmak için tanrıya...

Manzara gün batımı, dönülmez ufkun son demi...

***

Uçuyorum göçmen kuşlarının son halkasında

Bir bulut kaynıyor Toroslardan çocukluğuma...

Çocuk yanım koşar adım yöneliyor anılara...

Ayrılık gününe bıraktım tüm vedalarımı...

 ***

Katamadım bir anlam yaşamın derinliğine...

Düşle gerçeği tartamadım aynı terazide

Çokbilmiş yanım dalmış düşlerin derinliğine

Çıkmaz sokaklardadır beynimin son hücreleri...

***

Şimdiki aklım olsaydı demek artık demode...

Dönülmez ufkun son şavkı vuruyor gözlerime

Yöneldim  İki kapılı hanın son çıkışına

 Geldiğim gibi giderim toprağın koynuna...

E.Şahin, Didim