Son hatıra

Yıllar geçtikçe anlayacaksın mazideki günleri ve o günlerin kıymetini. Gözlerinden iki damla yaş akacak, kendinden geçeceksin o eski günlerin güzelliğiyle. Yağmurlu bir günde evinin camından bakarken, gözlerin özlemle dolu olacak yağmur yüklü bulutlar gibi. O an Tarkan'ı ve onun sıcak bir gülüşünü arayacaksın. Ama, inan bulamayacaksın o eski günleri ve o eski mutlulukları. Düşleyeceksin beraber çözdüğün bulmacaları, özleyeceksin gözlerinin içine bakarak içtiğin kahveleri. Ağlayacaksın giden mutlu günlerin ardından yağmurlu bir sonbahar sabahında. Sıkıntı içinde soğuk ter basacak her tarafını, hava almak için parka çıkacaksın. Ama anılar seni bırakmayacak, rüzgarlar esecek yüzüne karşı, kurumuş yapraklar savrulacak etrafında, kendini tutamayıp ağlayacaksın eski günlere, o an acı bir tebessüm kopacak bir fırtına gibi eski aşkına.

Elinde olmayan bir sessizlik, ardından fırtınayla karışık şimşekler çakacak gözlerinde ve sağanak şeklinde yaşlar akacak kara toprağa.

Günler sonra bir çiçek yeşerecek gözyaşlarının aktığı yerden. O an gözlerini kapat ve eski aşkın Tarkan'ı düşün son kez. Çünkü, o çiçek benden sana son hatıra....

Mustafa TARKAN

N O T: Sevgili Gül ALKAN abla şu an yazıyı okudun ve neler düşündüğünü tahmin edebiliyorum, yine yapmaa Tarkaaaaaaaaannn diyeceksin ama ne yapayım be abla, ben içimden geçenleri yazmaya çalışıyorum, yalanı sevmiyorum. O anki ruh halimde neler varsa onları yansıtıyorum. Bazen mutluluk bazende acı. Yaşadıklarımı yazmayı seviyorum. Şuna emin ol ki; O eski müptela Tarkan yok artık. Ama sevgimi inkar edemem ki, içimde bir köşede de olsa yaşıyor işte.. Ne yapayım, kalbimden de söküp atamam ki.. Biz sevdik mi, işte böyle ölümüne seviyoruz be abla..