Son mesaj - Polisiye

4 - Etrafı sur gibi duvarlarla çevrili büyük bahçenin içersindeki konağa girebilmek için dış demir kapının zilini çalan pejmürde kılıklı adam / kim O / sesine elden geldiğince tedirgin, nazik bir yanıt verir.-Lütfen çocuklarımı çok kısa bir süreliğine görmeme izin ver Mary. - Defol git kimsenin seni görmek istediği falan yok, seni özleyen birilerinin bu evde yaşadığını da nereden çıkartıyorsun. - cevabına karşın

adamın ısrarı devam edince, kadın son yanıtını verir- George'a haber verdim onunla görüşürsün serseri bekle!

Kısa bir süre sonra konağın önüne gelen iki araba aynı anda durur. önceden talimatlı oldukları anlaşılan adamların üçü, öndeki arabadan  inerek tek kelime etmeden saldırılar kapıdaki adama, ellerindeki sopalarla, beş dakika süren bir dayak faslından sonra yerde kan revan, acı içinde kıvranan, vücudunun kırılmadık kemiği kalmamış adam, hayal meyal duyar, arabadan dayak faslından sonra inen George'un söylediklerini

- Bu gün şanslı günündesin, bir dahaki seferin sonrası olmaz.

 -Götürüp bir çöplüğe atın bunu

Bahçe kapısının açılıp, arabanın içeri doğru gidişi, bayılırken gördüğü son görüntü olur.

Kahya ve diğer  konak çalışanlarının anlattığını dedektif boş gözlerle dinlemektedir.

Büyük demir kapıya son sürat hızla vurup ve kırarak bahçeye dalan, şimdilerde hiç görmedikleri eski model bir araba, uzun bahçe yolunu geçip konağın kapısına yanaşıp durmuş, çevredeki çalışanların şaşkın bakışları arasında arabadan fırlayan dört adam ellerindeki silahlarla bir anda konaktan içeri girmişler. İçeride bulup dışarı çıkarttıkları George ve karısı Mary'i evin kapısı önüne getirip silahlarında ki tüm kurşunları üstlerine boşaltmışlar. Sonra siyah arabalarına binen bu renksiz adamlar sakin bir şekilde çekip gitmişler.

 Dedektifin soygun sözcüğünü hecelemeye başladığını duyan ifade verici hemen müdahale ederek, adamların hiç bir şey almadıklarından emin olduklarını ve zaten her hangi bir şey alacak kadar evde kalmadıklarını da, sözlerine ilave etmek ihtiyacını duydu.

Mafya özentisi bir soygun çözümünün boşa çıkmasına çokça canı sıkılan dedektif yanındaki ortağına gene boş gözlerle bakmayı sürdürdü… Zengin konağına gündüz birçok insanın gözü önünde girerek büyük bir risk alan bu adamların, soygundan başka ancak hesaplaşmak amacıyla girebileceğini düşünebilen bir zekâya sahip olmanın övüncüyle, sorgulamasına devam edecekti ki, tarif edilen buhran zamanlarının mafya katillerine bir çözüm bulması gerektiğini düşündü öncelikle.- Gördüğünüz kişleri tarif edbilirmisiniz. - Biri iri yarı şişman biri kısa tıknaz diğer ikisi normal yağız görünümlü,arabayı kullananı göremedim açıkçası.Hepsi aynı siyah takım,beyaz gömlek, siyah kravat ve gene siyah fötr şapkalı.

- ve gene siyah olan eski model bir araba ha! Yani şu eski gangster filmlerinde gördüğümüz adamlar gibi giyinmiş, ellerinde o filmlerden hatırladığınız silahlar ve o yıllara ait bir arabayı da kullanarak kamuflaj yapmışlar, demek istiyorsunuz.

-Eh yani,

-Yani, de ne demek oluyor. Atladığınız bir şeyler varsa lütfen devam edin.

-Hayır, hayır kişiler hakkında ilave edecek bir şeyimiz olduğunu sanmıyorum. Her şey açık seçik gözümüzün önünde oldu, bitti. Ancak sizin kamuflaj olarak seçtiğiniz sözcüğün bu durumu açıklamaya pek uygun düştüğü kanaatinde değilim. Görüntüde hiçbir yapaylık, sakillik ve zorlama fark etmemiş olmam, aslında beni de hala rahatsız ediyor.

-?

-Dedektif bu kovanlar hangi silahın sizce, diyerek yanına sokulan polisin uzattığı nesnelere bakınca, sıradan bir polisin karşısında iyi bir caka satma fırsatı yakaladığını düşünüyordu ki kovanları görünce polisin yüzüne pis, pis bakmayı tercih etti.

Devamı yarın.