Son sefer

Kaç bahar geçti, kaç yaprak dökülerek kendini rüzgarın önüne bırakmadı. Dalına tutunduğum sevgiler kollarıma dolandı sarmaşık gibi. Karma karışık duygularımı yere serdim. Kendimin bile tarif edemediği dostlukların coğrafyasında büyük okyanuslara açılmak için yeni gemiler aradım. Fethedilmemiş duygular vardı, biliyordum. Dalgalara kapılan bir kum tanesi olup, köpüklerle savrulmak vardı serin sularda. Göz kapaklarım ağırlaştığında kalp ritmim de yavaşlıyordu. Göz açıp kapadığımız anlarda sevdik hep. Bir vardı, bir yok.Hasret duyduklarımız yanımızda ama eski duygular tarihe karışmış. Hangi takvim yaprağının arkasına saklanmışsak;Vakit geldi, daraldı zaman. İşte o an. Ve şimdiki duygular rehberimiz. Son sefere çıkıyoruz, farkındayız ama belli etmiyoruz...