- Kategori
- Şiir
Sonbahar notları

Verandamdan
Ya kayboldum ben hayat yolunda
Ya da;
Ben bir yerde indim
Beni unuttular
Kaç bahar geçti önümden
El ettim
Beni almadılar
Belki savruldum ben
Beni pencereden attılar
Ben yağmurlar gibiyim yine
Yağmurlar...
Çisil çisil
Bardakdan boşanırcasına
Yağmurlar...
Ve
Bir sonbahar daha
Bu SON BAHARIM mı acaba
Bu gerçekten SON BAHAR mı
Ya şarkılar...
Bu kaçıncı sonbahar
Gözlerini göremediğim kaçıncı gün
Ödeşemediğim mevsimler
Sesini duyamadığım dün
Şimdi sallanır kalır kollar
Çılgın eser rüzgarlar
Yaprakla kavga vakti
Son yaprak düşene kadar
Acının solduramadığı gün var mı
Kim yazdı sonbahar yaprağına benim adımı
Nerden geliyor bu keman iniltileri
Kirpiklerimde sabah çiğleri
En kederlisidir kasım
Doğduğum ay
Ondan belki içim sepia
Dışım kış
Siyah beyaz
Kurtulamadım
İçimde intihar tutkusu
Nasıl dayandım ben bu kadar
Yaşadık da ne oldu
Ölüm değil mi herkesin sonu
Az kaldı
Hayat baştan kısa metrajlı
Yani uyuduk ayakta
Çalıştık
Hayatı üç kuruşa sattık
Bilemedik
Anlayamadık
Düşünemedik
Verilen görevi yerine getirdik
Sormadık
Kim kazanmış
Kim galip
Yok işte
Göremedik
Yaşadığımız her bakımdan yokluk
Dolaşıyoruz
Hepimizin sırtımızda koca bir boşluk
Penceremden bakıyor konuk beklemeyen gözlerim
Kaç sevinç yaşadık
Gördünüz mü siz ipleri
Kim çözebilir bu düğümleri
Hayat İçime battı
İnsan her ayrılık şarkısına ağlar mı
Sustukçu büyüyor çaresizlik
Hayat beni yoruyor
Ben şarkıları
Düşen bir yaprak görürsen
Beni hatırla demiştin
Biliyorsun seni ben
Sonbaharda sevmiştim
"Ölene kadar seveceğim" yalanları
Omuzumda kurumayan gözyaşları
Elimde bütün kilitlerin anahtarları
Yine de açmıyorum umut kapılarını
Bakışlarım yok benim
Kimse de saklamadı
Çaresizlik içindeyim
Kül kül duman duman
Benim bakışlarım yandı
Mezarlar ölüleri aklıyor
Yüreğim bir mayın
Kim yaklaşsa can veriyor
Ne olacak peki benim zombi anılarım
Yaşamla hesaplaşamadık
Bir türlü tutturamadık
Fazla verse neyse de
Hayat hep eksi bakiye