- Kategori
- Şiir
Sonbahar

Tuzağa düştüm
işte bu!!
yenilginin ardından söylenebilecek en basit bahane.
Tuzak!!
başka adı yok, olmamalı
yoksa yüküm hep ağır kalır
asla hafiflemez
ayna da yüzüm yok
o ben değil başka biri sanki
tanıyamıyorum kendimi
tanımalımıyım inan onu bile bilmiyorum
baktıkça.....
kaç bıçak darbesi oldu,
kaç kere saplandı
her defasında sardım sarmaladım
ayna da yüzüm yok
tanımamalıyım
doymuşluk var artık herşeye eskisi gibi söküp atamıyorum
yamalar
yamalar
dünden saklı kalmış aheste viran kasabalar
arada bir nağmeler
hayat adına
bu sabah dün sabahtan farklıydı
kuş sesleri vardı
baharı müjdeler gibi
önceleyin kış
sonra bahar
sonra yaz
hep yaz
taa ki
kan damlar bir yerlerinden ve sen farkına varırsın
geçmiş yine üç mevsim
ya sonra
yine sonbahar.