Sonu olmayan sevdalar

Daha yeni tanışmışlardı. Adam kadına bol köpüklü bir kahve söyledi. Kahvelerini yudumlarken sohbete daldılar. Kahve bitince kadın adama “elveda” dedi. Adam durumu kavrayamadı. Kısık bir sesle “….tekrar….” diyebildi. Kadın yüksek ökçeli ayakkabıları ile olabildiğince hızla yürüyerek uzaklaştı.

 

Ertesi hafta kadın adamı aradı. Ona bir çay bahçesinin adresini verdi. Adamın gözlerinin içi güldü. Hemen arabasına bindi, doğruca buluşma noktasına gitti. Fakat etrafta hiç bir şey yoktu, yalnız önünde boğaza hakim manzarası ile çocuk parkı vardı. Kadın, elinde termos ve kurabiye kutusu ile yanaştı. Adam hemen elindekileri aldı. Parkın en güzel seyrine sahip bankına oturdular. Çaylar kurabiyeler derken güneş batmış, ayaz bedenlerine vurmuştu. Adam tam “evine….” diyecekti ki kadın bir taksi çevirdi ve “elveda” deyip, uzaklaştı.

Ertesi hafta adam kadını aradı. Yemek için lüks bir mekanın adresini verdi. Kadın ve adam, akşam yemek yiyecekleri yer için özel olarak hazırlandılar. İkisinin içinde farklı bir heyecan vardı. Mekanın kapısında buluştular. Restorana girdiler, masalarına oturdular. Sohbetin rengi koyulaştıkça zamanın ne kadar ilerlediğini farketmediler. Kahveler içilmiş ve tam çaylarının tadına bakıyorlardı ki; kadın usulca zarif haraketler ile adamı yanağından öptü ve masadan kalktı. Adam şaşkına döndü ve hemen peşinden koşarak dışarı çıktı. Adamın ağzı açık “….seni….” derken, kadın yoldan bir taksi çevirdi ve “elveda” deyip, uzaklaştı. Adam öylece ifadesiz ortada kaldı.

Aslında tüm olay bitmek bilmeyen flörtlerimiz, hani keşkeler ile umutlar arasında tam bir noktaya bağlayamadığımız hassas hikayelerimiz.