Sor kendine

Yıllardır duyduğum ve son dönemde en sık duyduğum söz “ İyi ki varsın. Öyle hayat dolusun ki”. Hayat doluyum çünkü ben kimseden rol çalmıyorum. Kopya hayatlar yaşamıyorum.

Hepimiz hayatın kendisiyiz. Ben sadece kişilere hayat sensin diyorum. Hayatını keşfet diyorum. Sana olmanı söyledikleri değil de olmak istediğin hayatı seç diyorum. Kabul ediyorum hepimize aile ve toplum belli roller yüklüyor. Ama şu var ki rolünü nasıl oynayacağın veya kabul edip etmeyeceğini de sana sunuyor hayat. Ben bana yüklenmek istenen duygulardan kaçıyorum, kabullendirmeye çalışanlardan uzak durmaya çalışıyorum ama savaşmayı da ihmal etmiyorum.

Kimse kimseye bunu böyle oynamak ve böyle hissetmek zorundasın diyemez, dememeli. Uzun yıllardır kitap çıkartmam için beni yönlendirmeye çalıştılar, nette köşe yazıları yazmam için ısrar ettiler. Bundan bir ay öncesi haftalık yayınlanan gazete de insan ve ilişkileri yazmamı istediler. Kendi doğrularını benim doğrularım olarak sundular. Ama içimde ki rehberim buna hazır olmadığımı söylemeye devam ettikçe ben hep kendi doğrumu savunmaya devam ettim. Bir süre doğru nedir diye tartıştım evet doğru tektir ama doğruya giden yollar tek değildir. Doğruya giden yolu kendi farkındalığınla seçersen doğruya vardığında mutlu olursun aksi halde bu doğru seni niye mutsuz ediyor diye sorgularken bulursun kendini. Hepimiz hayatız ve bu hayatı yaşarken birbirimize rehberiz. Rehberlerimizi taklit etmeyelim almamız gereken ne ise onu alalım ve yolumuza ilerleyelim diyorum. Hepimiz yaratanın bir parça iken niye doğruları kendi içimiz de aramıyoruz. O bizi yaratırken her şeyi genlerimize işlemedi mi? Niye kitaplarını rehber edinmiyoruz da başkalarının söylediğini dinliyoruz. Ve hayatımızı onlara göre yaşıyoruz. Niye bunaldığınızı niye bu yaşamın size ağır geldiğini sorguluyorsunuz. Bende sorguluyorum ve bir bakıyorum ki başka duygular ve sorumluluklar yüklemeye çalışıyorlar bana. Herkes üstünde ki yükü başkasına atarak yoluna devam etmeye çalışıyor. Nasıl mı? Aile ve toplum adı altında yapıyoruz bunu. Başkasının doğrusunu kendi doğrumuzmuş gibi kabul ederek. Kimsenin özgür iradesi yok.

İyi bir anne, baba, evlat, kardeş olmalıyım. Çok para kazanmalıyım, statü sahibi olmalıyım, kariyer yapmalıyım. Ama sor kendine aslında ne olmak istiyorsun? Ve ne olmuşsun? hercaideniz