Soran olursa sanatçıyım (!)

Satır aralarında kaybolan bir dertten muzdaribiz hepimiz. Bu tabi memleket sorunlarından sonra geliyor ve gelmeli. Bu güzelim Türkiye'mde herkes mi sanatçı? Sanat diye dillendirdiğimiz kavram bu kadar kolay mı icra edilir? "X"; yeni bir tekerleme uydurmuş üzerine iki akor koymuş, bunu eğlenmeye yeltenen kulağı duymaz insanlar desteklemiş ve bu parça X'i sanatçı yapıvermiş. "Y"; Uzaktan yakından alakası olmayan sözcüklerle, duygunun d'sini bulamadığın bir nesir yazıvermiş ama buna bir kaç eleman olağanüstü şiir dediğinde sanatçı yapılıvermiş..."Z" kişileri; Duvarlara, köprü altlarına, sıralara "tek yol devrim" ya da "isimlerinin baş harflerini" yazıyorlar / çiziyorlar. Soran oldu mu onlarda sanatçıyız yav diyorlar..

Avrupa'ya yöneldikçe egolarımızda yükseliyor sanırım. Ben kokoreçin kaldırılmasını bu yüzden istemiyorum vb herşeyin. Çünkü bunlar bizim özümüz kendi yarattığımız buluşlar. Avrupa'yla aramızdaki çizgilerden sadece biri ama bize özel. Sanat'ı toplum yargılar, bireyler değil ya da kişilerin kendileri. Ben atom mühendisiyim diyorum ve bunu elimde internet var sonuçta sahte sahte belgelerle resimler kanıtlıyorum. Ama kendim biliyorum olmadığımı sadece insanlara göz kırpmak istiyorum balkondan. Aynı terane aslında, öyle ki; entelektüellik parayla satın alınacak kıvama gelmiş. Sanatçı insanoğluna yararlı bir iş yapmak zorundadır birader, kendine rant amaçlı yapılan her şey siyasi oluyor. Selimiye Camii'ne bakıyorum baktıkça doyamıyorum, içine girip ibadetimi yapıyorum, yaptıkça doyamıyorum. Şeytan değil sanat ayrıntıda gizlidir işte. Kimlere sanatçı deniyor saymaya kalksak sayılmayacak. Ben X'e iki tane çizgisine 5-10 tane yandaş oy aldı diye Picasso'nun yanına mı koyuvereceğim? Sanatçı dendiğinde herkes aynı kefeye giriyor ayıramıyoruz ki bu gerçek sanatçı, bu sahte diye..

Öyle yüce insanlardır ki sanatı, gerçek sanatı icra edenler. Karşına çıktığında tavus kuşu gibi kabarmaz, hal hatır sorduğunda cevapsız bırakmaz, alçakgönüllüğün ta kendisi, eserlerini bize bakarak içimizden çıkarmış kişiliklerdir. Sen ben o sanatçıyım derse ve bunu bir kaç kişiye kabul ettirirse vay halimize..

Şöyle bir laf var "Şair'ler tükenecek, herkes şair olduğunda" diye. Gerçekten de durum böyle. Şiir mi yazmaya çalışıyorsun yaz, edebiyatı sev, ona laf eden yok olamazda. Ama bırak toplum değerlendirsin seni, kendin değerlendirme. Kendini beğenme, toplum seni beğensin. İşte o zaman sen ben sanatçıyım bile diyemeden, sana sanatçı demeyi de bilir bu halk..