- Kategori
- Şiir
Söz Düş'ünde süngü söylem

Kardelen güneş ile kefenlen...
Bir nefes ki...
Kendini öldüresiye kısan
Öldüresiye sesine sevdayı yakan
Sıra gecelerinden burgulu zılgıt
Tokmaklar hayatın baharını
Mızrak mızrak saplanır ümitlere
Gül'ün ömrü z/arlanır...
Söz düşü/mü/nde süngü söylem inceden
Kar etmez seher edası
Damlar kır çiçeğe düş s/özü
Nargile dumanında kor kor
Ah'lanır kışların kardeleni yaralı,
Vakur bakar güneşe
Baharda kökleşir mor menekşe hercai
Ağlamaklı aşk
Söz asılırken darağacına
Karası kalıyor geri
Göz pınarlarının tam ortasında...
Zamanın beyhude çiğliğine
Evreka çığlığı düşer
Hercai üşür baharda menekşeler...
Keman akar inceden
İner an belası bir vurgun
Hülyalar civanı, geri kalmış bir zaman
Çatal yüreğinde sisli akşamlar
Uçurum gölgesinde iki ayak bir kafa
Dönüyor
Duruyor üryan bir çocuk
Voltalar sigara döngüsünde ahuzar
Sefasız gök/yüzü
Cefalı benzinde hicrandır tütsü ...
__Vakitli açar kış ortası kardelen
Akitle başkaldırır güneşe
Öleceğini bile bile
Kar baygını şüheda
Ölümen iki çift beyaz yaprak
Mor yapraklı yemine...__
Hazal Karadağ