SÖZ USTASI, EMEK TASMASI

Ne güzel söz söyler, gönül ustası,

Ölmeden öldürür, yüzün karası,

Arama yüzsüzde, gönül yarası!

Helal bir dünyanın, haram meyvası!

Elinde çoktur birden çok maşası

Gidenler çöpe, kalanlar paşası

Zamanı insanın, ömür çıpası

Eşekten olur, eşeğin sıpası!

Sözle sanat eyler, gönül ustası

Bol olur düşkünün, ballı lokması

Emekçi sırtına, hayal dünyası

Her beden üstünde kendi ağası.

Ağanın ikiden çok atı olsa

Allısı kızgınlıktan ateş solusa

Beyazı kızarıp göklere uçsa

Atlardan nicesi bekler ahırda