- Kategori
- Şiir
Standart
özledim..herkesten uzak yerim..
Acıya tempo tutturmuş tezarühat var içimde
İn-cin top atan gecede vakitsiz huzur çığlıklarım
Evimin duvarlarının yıkıldığı gökduvar gök evim
Kabımın çeperlerine çarptığımı bilmeden içimi dışarıma döküşlerim
Dışarımın içerime sığmayışı,
Ateşime su dökülmeyesi gerçekler
Kalbimin sağ yanına işleyemediğim kalp uyuşmazlığım..
Neremde küçük bir sızı varsa tempo tutturmuş..
Diyorum ki kendi kendime "Nasıl böyle güçlüsün?"
Diyor ki kendim kendine:
Hala yalnız mısın?
- Sadece özgür..
Peki ya mutsuz?
- Sadece alışmış
Peki ya aşık?
- Sadece eksik
Peki ya sen hala bekliyor musun?
Beklemek şimdi hiç duymayan birine, dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız..
Peki ya umut?
Umut şimdi hiç görmeyen birine, gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkansız!
Ardımda bıraktığım ve ardıma bırakamadığım seslerim
Her yere gelen, iki kaşımın ortasına uğramayan bahar
İçimde yağan yağmura daha da şimşek olan bahar..
Artık anlatmıyorum seni kendime..
Herkesten uzak yerimde, sadece özlemeye özgürüm..