Super Lig boyle yaris gormedi

Her sene ister istemez bir şampiyonluk yarışı olur, hatta bu yarış bu sene oldugundan farklı olarak iki takimdan fazlasini da kapsayabilir fakat bu sezonu digerlerinden ayıran ozellik soz konusu yarışın aylar once başlaması ve iki takımın da mutlu sona ulaşmak icin çok ust duzey bir çaba gostermesi.

Nitekim gecmis yillarda sampionluk mucadelesi veren bir takim icin “bu oyunla şampiyon olurlarsa yazik” cumlesini çogu defa kullanilmisken bu sene Fenerbahçe ve Trabzonspor’u izledikten sonra akla “kaybederse yazik olacak”tan baska bir cumle gelmiyor.

Bu amansız yarışta ister Aykut Kocaman ve Senol Guneş’i dikkate alin, ister on plana çıkan Burak ve Alex’i dusunun isterseniz sahada tum gucuyle mucadele eden iki takımı topluca degerlendirin sonuc degismeyecektir: şampiyonlugu çoktan hak ettiler! Iki takımın oyun kalitesinin lig ortalamasnin oldukca uzerinde olmasi ve bu dogrultuda en yakin takipcilerine 15 puan fark atmis olmalari onlari diger takimlardan çok kalin bir çizgiyle ayırıyor.

Bu sene ligin heyecanini yukseltmekle kalmayip kayıplarda olan diger buyuk takımların aksine muthis bir performans gostererek ligin kalitesini ayakta tutan bu iki takıma sadece kendi taraftarları degil tum futbolseverler kocaman bir teşekkür ve tebrik borclu! Trabzonspor ve Fenerbahçe’nin bundan sonraki mucadelesi; tipki uzatmalari da beraberlikle tamamlanan bir kupa finali gibi, sadece bir kazanan belirleyebilmek icin ve bu sure zarfinda daha az hata yapan taraf hem ne yazik ki hem de nihayet mutlu sona ulasacak!

Sonuçta futbolda basarı kazanmaktan ziyade yarışta olmak ise ki tecrubeler bunu gosteriyor, sadece bir kazanan olacak olsa da iki takım da bu sene son derece basarılı oldu ve tum ovguleri hak etti. Bu muthis yarış için soylenecek tek kelime “teşekkürler” ama sadece ortaya koyulan iyi futbol icin degil aynı zamanda sergilenen mucadele, kazanma arzusu ve tutku için.