Susama Hissi

 

Susama Hissi- Kronik Yorgunluk- Ağrı

Psikonöroimmünoloji

 

Bir nöron ağı, çevreden (kaslar, iç organlar ve cilt dahil) ve merkezi bölgelerden (omurilik, beynin geri kalanı) bilgileri işleyerek homeostazın korunmasından sorumludur. Homeostatik uyaranlar kaşıntı, susuzluk, açlık, sıcaklık algısı, oksijen açlığı ve ağrı hissine yol açar. Bu, açlık hissinin kısmen susuzluk ile aynı nörolojik alanları ilgilendirdiği ve ağrının kısmen kaşıntı ile aynı bölgelere hitap ettiği anlamına gelir. Susuzluk ve ağrı hissi neredeyse aynı nörolojik bölgeler tarafından üretiliyor gibi görünmektedir. Ek olarak, susuzluk ağrıyı kışkırtırken, ağrı susuzluğu kışkırtmaz. Dolayısıyla 'Acı çekmiyorsun, susuyorsun'.

?Susuzluk, açlık, kaşıntı, ağrı, şehvetli dokunma ve oksijen açlığı prensip olarak bir hayatta kalma reaksiyonunu (genellikle bir hareket veya bir savaş-kaç reaksiyonu) tetiklemeyi amaçlayan homeostatik uyaranlardır. Uzun süreli açlık, susuzluk, ağrı uyaranlar ve hareketsizlik, tükenme, immünolojik değişiklikler ve hastalık davranışına yol açar. Ağrı, bir dizi nörolojik bölgeye 'tehdit edici bir uyarıcı' olarak aktarılır: insüler korteks ve cingular gyrus. Bunlar, bir ağrı hissinin oluşması için çok fazla tehlike olup olmadığını belirleyen beyin bölgeleridir. Nörolojik 'tehlike işleme' bölgelerinin toplamı ağrı nöro matrisi olarak düşünülebilir. Bununla birlikte, bilginin beyin tarafından işlenmesine ilişkin yeni görüşler bulunmaktadır. Ağrı nöro matrisinin aynı zamanda açlık, susuzluk ve kaşıntı uyaranlarını işlemekten sorumlu olduğunu göstermektedir. Tüm bu teşvikler, mümkün olan en kısa sürede homeostazı yeniden kazanmayı amaçlamaktadır. Bu yeni görüşler, ağrı nöromatriks modelinden bir nöromatriks veya homeostaz modeline doğru bir değişikliğe yol açmıştır.

 

Özellikle bir kişinin içme davranışının ağrının ortaya çıkması ile doğrudan bir bağlantısı olması dikkat çekicidir. Susuzluk ağrıyı kışkırtırken, acı susuzluğu tetiklemez. Susuzluk hissi dört farklı çevresel uyaran tarafından tetiklenir:

 

* Dehidratasyon

* Hipernatremi (hiperozmolarite)

* hipovolemi

* Mineral eksikliği

 

Susuzluk hissi, beyinde anjiyotensin II, anti-diüretin ve kortikotropin gibi bir dizi madde tarafından tetiklenir. Anjio-tensin II ve antidiuretin, çekirdek arkuatusunda kayıtlıdır. Orexigene (iştah), anoreksigene (tokluk) ve susuzluk dahil olmak üzere çok çeşitli uyaranlar için limbik filtre olarak kabul edilen bir çekirdek.

 

Arcuatus çekirdeği susuzluk uyaranlarına çok duyarlıdır. Bu, elektrolit duruş seviyesindeki her küçük değişikliğin hızlı bir şekilde kaydedildiği, susuzluk hissine neden olduğu ve nemi emmek amacıyla günlük reaksiyonu (içme) provoke ettiği anlamına gelir. Susuzluk uyaranlarına karşı yüksek duyarlılığa, anjiotensin II dahil olmak üzere nükleus arkuatusundaki reseptörler aracılık eder. Yüksek duyarlılığa (yüksek afinite) sahip reseptörlere erişilebilir (düşük eşik), ancak hızlı bir şekilde uyum sağlar. Bu, su ve mineral yönetimi alanındaki kısa süreli homeostaz bozukluklarının hızla kaydedildiği ve çözüldüğü anlamına gelir. Uzun süreli (artık akut değil!) Su ve / veya mineral eksikliği, bu reseptörlerin adaptasyonuna yol açar, böylece susuzluk hissi ortadan kalkar. Birçok doktor ve terapist için çok tanınabilir bir durum. Hastalar genellikle çok az içiyor ve daha az mineral (potasyum ve magnezyum dahil) tüketiyor gibi görünüyor, ancak susuz değiller.

 

Ancak sorun, çekirdek arkuatustaki ATP üretim seviyesini değiştirerek giderek daha fazla susuzluk vericisinin üretilmesidir. Kronik bir su ve / veya mineral kıtlığının, hipotalamusun çekirdeği arkuatusunda (ve diğer çekirdeklerinde) glikoz emiliminin azalmasına neden olabileceği görülmektedir. Azalan miktarda hücre içi glikoz, ATP üretiminin azalmasına yol açar. Sonuç olarak, nükleus arkuatusu artan sayıda oreksijenik uyarana (açlık hissi) izin verecektir, çünkü hipotalamustaki ATP eksikliği iştahın ana uyarıcısıdır. Bu, su / mineral yönetimi alanındaki kronik bozuklukların sıklıkla kontrolsüz bir yeme davranışına neden olduğu anlamına gelir.

 

 

Ek olarak, ATP eksikliği sözde 'glutamat komutu' nın gelişmesine yol açar. Bu komut, bir harekete neden olan nöromatriks veya homeostazdaki uyarıcı nöronları aktive eder (akut susuzluk hissi). Uzamış bir glutamat komutu, nöromatriks veya homeostazın (ve ağrının) ağrıya neden olan aşırı uyarılmasına yol açar. 

 

Kronik ATP eksikliğinin ve dolayısıyla uzun süreli glutamat komutunun üçüncü bir sonucu, genel iyilik halinden (serotonin), uykudan (melatonin) ve ağrının giderilmesinden (endorfinler) sorumlu maddelerin üretiminde bir azalmadır. Bu maddeler bir GABA komutu yoluyla nöronları inhibe ederek üretilir. Yalnızca yeterli ATP mevcutsa gerçekleşen bir sipariş!

 

Kronik Yorgunluk Sendromu, fibromiyalji ve diğer kapsamlı hastalıkları olan kişilerde ağrı, uyku bozuklukları, iştah bozuklukları ve genel refah kaybı görülür. Bunlar kronik su / mineral dengesi bozukluğunun belirtileridir. Kronik tükenmişliği olan hastaların çoğunda genellikle susuzluk hissi yoktur. Susuzluk hissinin tekrar oluşması oldukça önemlidir. Bunun içinde bazı teknikler ve yollar bulunmaktadır.

 

Muhtemelen, bu insanlar susuzluk için bir alarm olarak acı çekiyor, beyindeki glikoz eksikliği nedeniyle yorgun, ATP eksikliği nedeniyle uyumuyor ve sürekli bir glutamat komutundan dolayı genel bir halsizlik hissi yaşıyorlar.