Sütlü kahve

Gece ay tutulmuş, akıl karanlıkta,
Deli akıyor deli, kan delikanlılıkta.
Kaç yıl oldu, saymadım günleri,
Anılar saklı, akan o subaşında.

Merkeze yakın, küçücük bir mahalle,
Uçar ayaklar giderken o mahalleye,
Kosta kahve pişirir, köpük üstünde,
Kıyamazsın falsız kahveyi içmeye.

Taştan örülmüş, kireç boyalı evler,
Oturur içinde, ceylan bakışlı dilber,
Alır testiyi, iner pınar başına,
Gözü yollarda, aklı havada bekler.

Bir bulut iner gökten, kanadında melek,
Gök gürler, yağmur yağar, çakar şimşek,
Şu zeytin ağacı, bize yorgan döşek,
Sütlü kahve yap Kosta, keyifle içek...


13.06.2011 MANİSA

Necati Kavlak