Taksim ve İstiklal caddesindeki görüntü ve uygulamalar bir polis devletine yakışır.

Taksim ve Beyoğlu'nun polis devletine yakışan görüntüsü, sokak oyunlarına ve gösterilerine genç polislerin hoşgörüsüz bakışı İstanbul'un simge mekanı İstiklal caddesini 'Polis Devleti' görüntüsüne çeviriyor. Maskistanbul, grubunun sokak oyunları ve gösterileri polisin müdahalesine uğruyor. Bu konuda bana iletilen mesaj sokaklardaki yaşam tarzına eğitimsiz ve genç polislerin ayak uyduramadığı, öfkelendiği yönünde.

Mask İstanbul gösteri grubundan Fatih Kolçak, gönderdiği mesajda basından destek ve yardım istiyor. Sokaklarda gerçekleştirdikleri gösterilerin polis tarafından müdahale gördüğü, engellendiği ve bazı polislerin giysilerini söz konusu ederek kişisel çatışmalara girdiklerini belirtiyor.

Aslında bir gün İstiklal Caddesini boydan boya geçerseniz bu serzenişlerin ne anlama geldiğini kolaylıkla anlarsınız. Alınmış güvenlik tedbirlerinin, devriye polislerinin giysi ve silahlarının abartılı halleri gerçekten de şikayetleri haklı çıkaracak yönde. Çok sayıda sivil polisi saymaya gerek bile yok.

Bu boyutta bir tedbiri gerektirecek haklı nedenler olsa bile bunu göstere göstere yapmanın bir anlamı var mı? Bu gösteriş halleri bir mesaj, vurgu ve baskı içeriyor mu? Bu sorular cevap bulmak durumunda. Askeri idare yönetimlerinde askeri araçların ve kontrollerin bu şekilde sıklığına isyan edenlerin şimdi polis içinde aynı isyanı göstermeleri gerekmez mi? Mesele serbest yaşamın güvenlik gerekçe gösterilerek baskı altına alınması ise fark nedir?

Taksim meydanındaki devasa polis otoları, güvenlik gerekçesi ile meydanı sanki işgal etmiş gibi görünüyor. Bu modern İstanbul'a ve Taksim meydanına yakışan bir görüntü değil. Taksim anıtının çevresi polis otoları ile kapatılmış, bunu anlamak mümkün değil. Anıtın çemberine girilemiyor, korkutucu ve iri bir polis aracı anıt çemberinin içinde bir kaç yunus motosikleti ile birlikte duruyor.

Her bölge bu denli baskı ve polis kontrolü altında değil. Neden Beyoğlu?

İstiklal caddesi herkesi potansiyel suçluya çeviren bakışları, robocop giysileri, savaş silahları, iri jopları ile Beyoğlu'nun dokusuna, yaşam tarzına yakışmayan, her dakika iri polis otolarının yayaları kestiği "Polis Oyunu" na dönüşüyor.

Beyoğlu, her zaman yaşam tarzı açısından öne çıkmış bir yer. Buralarda hayat bir başka akar. Turizm bölgelerinde özel polis uygulaması yapan emniyet, en sert polislerini neden Beyoğlu'nda tutuyor.

Beyoğlu’nda yaşam, simgesel anlamda bu toplumda özgürlüğün merkezi. Hayatı akarken, yaşarken içine girerek kontrol etmek daha doğru olmaz mı? Oralardaki sokak sanatçılarına, gösterilere daha müsamaha gösterilemez mi? Bu bölgelerdeki polis ve güvenlik birimleri her gösteriyi otomatik olarak suç sanma alışkanlıklarından kurtarılabilir mi? Özel eğitimlerle polsi, halkla iletişimlerini daha alt perdeden ve yumuşak kurabilir mi?

Beyoğlu ilk iktidar değişikliği sırasında sokaklarına meyhanelerine müdahaleye çok tepki göstermişti. Şimdiki oluşan durum sokaklara başka bir müdahale stratejisi, bıktırma, bezdirme, hayatı ve özgürlüğü burundan getirme yöntemlerini hatırlatıyor...

Taksim anıtı ve alanındaki polis devleti görüntülerine son verilmelidir. Taksim, Beyoğlu ve İstiklal Caddesi modern şehrin simge mekanlarıdır.

Not: Akşam'da çıkan iki haber

"İletişim doktoralı polisler, Cizre'de
İletişim doktoralı polisler, Cizre'de 20 bin çocukla görüştü. İki büyük gösteride taş atan çocuk olmadı..."

Yukarıdaki haber konuya yaklaşımda abanmanın ne kadar kötü sonuçlar verdiğini, tersinin ise çok kısa zamanda olumlu sonuçlar yarattığını gösteriyor. Amacımız güvenliğin en önemli kurumlarından birini elbette küçük göstermek değil. Konseptine uygun hale gelmesine katkıda bulunmak.


"Emniyet'te sivil denetim

Türk ve İngiliz İçişleri Bakanlıkları'nın, polis ve diğer kolluk görevlilerine yönelik şikayetleri ortadan kaldırmak veya en aza indirmek amacıyla iki yıldır ortaklaşa yürüttüğü proje, 'İstişare Belgesi' adı altında raporlaştırıldı. İçişleri Bakanlığı tarafından yayınlanan raporda, özellikle polise yönelik 'işkence', 'kötü muamele', 'gözaltında ölüm', 'görevi kötüye kullanma' gibi hak ihlallerine karşı çözüm önerileri yer alıyor.

İşte, 63 sayfalık 'İstişare Belgesi'nde yer alan devrim niteliğindeki öneriler:
ÖZEL YETKİLİ KOMİSYON: Kolluk görevlilerinin denetimi için İçişleri Bakanlığı'na bağlı özel bir komisyon oluşturulmalı. Komisyonun görev alanı, sadece polis teşkilatını değil, jandarma ve sahil güvenliği de kapsamalı.

UZMAN MÜFETTİŞLER: Kolluğa yönelik ciddi şikayetler, İçişleri Bakanlığı'na bağlı ancak, bağımsız olarak görev yapacak uzman müfettiş grubu tarafından soruşturulmalı. Bu sistemle, 'Suç işleyen polisi, meslektaşları soruşturup aklıyor' iddialarına son verilmesi amaçlanıyor. Uzman müfettişler, mülkiye müfettişi kökenli olmalı. Çalışmalarında her türlü iç ve dış müdahalenin olmaması için gerekli önlemler alınmalı.

İŞKENCEYE SON KOMİSYONU: Bağımsız bir 'Kolluk Gözetim Komisyonu' kurulmalı. İçişleri Bakanlığı Müsteşarı'nın da görev alacağı komisyonda, diğer kurumların temsilcileri de bulunmalı. Komisyonun hiçbir üyesi kolluk kuvvetleriyle organik bağa sahip olmamalı. Gözetim Komisyonu, kolluk güçlerinden kaynaklandığı ileri sürülen ölüm, işkence, kötü muameleye ilişkin ihbar ve şikayetlerle ilgili işlemleri yürütmeli ve yetersiz gördüğünde yeniden soruşturma talebinde bulunmalıdır.

ŞİKAYET TAKİP SİSTEMİ: Polis, jandarma gibi kolluk güçlerinden kaynaklanan şikayetlerin düzenli takibi amacıyla 'Kayıt ve Takip Sistemi' oluşturulmalı.

AKLANAN POLİS İLAN EDİLECEK: Sadece gerçeği ortaya çıkarmaya yönelik bağımsız ve tarafsız yürütülen soruşturma ile suç işleyen personelin cezalandırılması, haksız suçlamalara maruz kalan personelin ise korunması sağlanmalı. Soruşturma neticesinde, kolluk personelinin davranışının hukuka aykırı olmadığı ortaya çıkarsa, ilgili personelin aklandığı ilgili taraflara ve kamuoyuna açıklanmalı. Bu sayede kolluğun sisteme, halkın ise kolluğa duyduğu güven korunmuş olacak.
Ali Ekber ERTÜRK "


Fatih Kolçak'ın yazı hakkında mesajı:

"ekrem yazını şimdi okudum..konuya yaklaşım tarzına tamamen desteğim ve bu konuyu ele aldığın için sana minnettarım..umarım AB ve AMERİKA rüyaları gören bu zorbalar ellerindeki değerleri tüketmeden -ki bizim inadına tükenmeye hiç niyetimiz yok- farkına varırlar bindikleri dalı kestiklerinin...biz avrupadaki sokak sanatçılarının insanları sadece tebessüm ettirmek ve uyuşturucu parasını denklemek için çıktıklarını ( ki hakketen taktire şayanlarda vardır onlar bu hicvimin dışında.) biliyoruz ve onlar gibi yani avrupa kentleri gibi olma derdimiz pek yok..biz doğunun ve batının arada kalmış hüzünlü çocuklarıyız..dün gece bana el hareketi yapan polise eli kırılsın inşallah dedikten sonra pişmanlık duyan bir çocuğum bende..istanbul hiç öyle AB kompleksine girecek bir kültürel mirasa sahip değil aslında...biz siyah cüppeler giyen kuklacılar tasavvuf müziği icra eden sokak grupları hava meleği mikaile polise , zabıtaya ve entel görüntülü belediye başkanının AB fonlarını hortumlamak için yaptığı etkinliklerde yaptığı lutuf nutuklarına ve kendi haytalıklarımıza rağmen o caddeye çıkıcaz..çünkü bu hayat kötü..çünkü bu hayat bir para makinesinin civataları gibi algılanan makine insanlarla dolu..yani hapsedilmiş çocukluklarının kurtarılması gereken tavizkar ergenlerle..bu bir operasyon..bu bir rüya hemde en amerikan olmayanından...yırtmak gibi bir amacımız yok..götü kurtarmak gibi..bunun bedeli ise bu ..çıkıcam şimdi evden gidicem sokağa ve o polis orada..yine müdehale edecek ve ben yine oynıyacağım oyunumu..o gidince ardında ..yine..yine..yine..
ve sen kalemin tetikte arkamızda bulunduğun sürece biz bir umut döllemeye devam edeceğiz bu sultan şehrimizin polisli sokaklarında..
ellerine yüreğine sağlık.."

http://www.maskistanbul.com