Tasvir- İ şikayet

Edep derdi büyüklerimiz; önce edep!

Küçüklere sevgi dolu yaklaşırlardı mesela. Anlayış, hoşgörü ve sevgiyle. Şimdilerde yaşıtlarımızdan değil yaşça büyüklerimizden görüyoruz zararı.

Yıpratılıyoruz.

Yaşıtlarımızla kendimizi kıyaslamamız gerekirken bir de bakıyoruz ki yaşça büyük olanlar var sırada.

Hem de öyle böyle değil. Büyük bir hırs, öfke ve zehir zemberek sözlerle. Oysa hayatta her şey denge!

Kirpi kalkıp civcive özenirse olur mu? İkisinin de doğası yaradılışı başka.

 Ama şimdilerde büyükler özeneyim derken ipin ucunu kaçırıp rahatsız edici olabiliyor.

Bir kere insan önce kendisiyle barışık olacak! Kendisine saygısı olacak!

Bunlar olduktan sonra zaten başkasıyla herhangi bir yarış halinde olmayacak.

Yaş almak hepimizin ortak özelliği. Hepimiz büyüyor, yetişkin oluyor, yaşlılığa doğru gidiyoruz.

Doğanın kanunu bu.

Nedir sizden yaşça küçük insanlara yaşatmaya çalıştığınız kaos?

Tabii ki artık bazı konularda öncelik gençlerin olmalı. Onlara iş sahası, imkan vs öncelikli olarak sağlanmalı.

Size kalsa “hep bana, hep bana”.

Neden zaman geçtikçe bencilleşiyor, istediklerimiz olmayınca çirkinleşiyoruz ki?

Bu anlamsız yarış niye?

Yarıştığınız kişilerle aynı kulvarda mısınız? Hiç dönüp bunları düşündünüz mü?

Yazık!

Basitlikler, çirkeflikler, edepsizlikler ancak sizi küçültür.

Siz farkında olmadan enerjinizi düşürür.

Beslediğiniz haset ve fesat duygular siz hissetmeden bedeninizi çürütür.

Şikayetçiyim!

Kendine saygısı olmayanların bir virüs gibi dolanıp iyimser ve başarılı olanları zehirlemesinden şikayetçiyim.