Tınısı bozulan türkü

Tınısı bozulan türkü: /ağıttır bir ömre/

gök delinmiş

yitirmiş bakışlarını mavi kuşlar

çıldırmış gibi duvara düşen ışık

pervasız ayna

aksi kırılan ses

Tanrı birgün daha yarattı. Bir gün daha düştü bir şehir. Bir gün daha kırıldı bir şeyler. Çöpçüler akşam yalnızlığında kaytaran yaramaz çocuklara benziyor. Parçalarını kim toplayacak şimdi karanlığın.

Ey usulca ensemden içime düşen yalnızlık! Beni sağır bir girdabın kör odalarında sakla. Gözlerimi al, aklıma beddualar oku. Göm ömrümü yedi kat derinine yerin.

Gün doğuyor ve batıyor. Zaman ne de çabuk! Oysa ömrüne doymamış  bir gelin gibi bozkır. Kırılıp düşüyor otlar, rüzgar bir hayli hırçın. Sahi saçlarını hangi yele verdin sevgili. Beni böyle kurutan ruhumu emen bu rüzgar bu dağ bu mevsim... Yoksa hiçbiri sana benzemiyor bunların.

siyah yağmur taneleri düşüyor

düşüyor da kirliyim işte

ansızın düşüm

ansızın kahrım

seni bana yazmışlar

ben körolası bir acayip

düşmüşüm adım yok kayıtlarda

behram onur