Toprak su ister...

Toprak su ister

Yeşiline…

Yağmur zamanını bekler.

Taze dallar; renkli çiçeklerle süslenmek için baharı…

Sen neden beklemedin yiğidim?

Teskerene kaç gün kalmıştı?

Yas tutmuyoruz sanma; aklımız sende kaldı.

Gözlerimiz ağlayamamaktan…

Boğazımız haykıramamaktan kurudu…

Sevinmesinler diye gözyaşlarını gizlemek…

Kolay mı?

Sınır boyları.

Kuş uçmaz kervan geçmez ovalar.

Mayın tarlaları.

Senin kanınla sulanıyor; daha mı ucuza geliyor?

Toprak rahmetle filizlenir.

Kan: Damarlarda dolaşmalı.

Susuzluktan, toprağın dudakları çatladı.

Gençliğine; yavuklusuna, anasına kuzusuna doymadan giden yiğidim!

Şimdi çok yükseklerdesin; bulunduğun mıntıkadan, sana kıyanların gerçek yüzlerini görürsün.

Çok bekledik geride kaldık.

Ne yapmamızı istersin?

Senin: Uğruna can verdiğin vatan toprağına ihanet edenler…

Sadece üç harften oluşmuyor değil mi?

P ervasız; K alleş K alitesiz; katilleri de aralarına almışlar.

Oldukça kalabalıklar.

Dünyanın kem gözleri etrafımızı sarmışlar.

Onu bunu; kardeşimiz dostumuz biliyorduk.

Kendimizi avutuyorduk.

İyi niyetler kefen oldu gençlere...

Biz bitirmeden onlar bitirmeyecekler.

Bitmesine izin vermiyorlar.

Taksitle ödemenin sonu gelmeyecek.

Bu hesabı kapatmalıyız.

Sen ne dersin yiğidim?

Bayrak dediğin göklerde dalgalanmalı.

Tabutların örtüsü yeşil olmalı.

Bayrak hüzünlü; toprak susuz, analar suskun, çocuklar öksüz…

Gelin kızlar: Yolunu gözlediklerine kavuşamaz oldular.

Her gün başka bir yuvaya düşen ateş kanı iliği donduruyor.

Başı dik mis gibi çay kokan kuzeyin yamaçları…

Zeytin dalı uzatan Egenin sahilleri…

Portakal çiçeği kokan Akdeniz

Trakya’nın güne bakanları…

Duyuyorsunuz değil mi?

Doğunun sarp kayalarında da yeşermek isteyenler var.

Kardeşlerimiz…

Parazitler sarmış dört bir yanlarını.

Yeşermek isteyen dalların...

Asalaklar engelliyor.

Yaptıklarının adına “Savaş” demek uygun düşmüyor.

Er meydanları: Balçık çamur deryası.

Barış yolları kapalı.

Askerim, şehidim!

Senin merteben yüksek; senin gördüklerini görebilmek…

Her kula nasip olmuyor.

Pare, pare olmuş yürekler.

Artık ferman dinlemiyor.

Gazilerin toprakları…

Cennetin bahçeleri şehitlerle doldu taştı.

Yiğidim!

Teskerene kaç gün kalmıştı?

21.Haziran 2010 Pazartesi

Alev Meisel İnternetli Köyden