Toygar kuşu

Ah kız yine toplayıp dikmişsin havaya saçlarını
Mahalleden gençleri inletip geçip gidiyorsun
Söyle, her sabah böyle kalkıp erkenden nereye
Ortaköy’den arabaya binip öyle ileriye
Daha bütün bu gözlerin , göz hakkını vermeden
Ufuktan çıkıp, köşeyi dönüp, kayboluyorsun 

Toygar kuşu gibi dikili seçlarınla elaman diyenler 

Ne o öyle yine nereye gidiyorsun söylesene
Hiç olmazsa çıtlat, anlayalım yeni sevgilin kim
Yoksa o duba gibi oğlanla mı dalga geçiyorsun
Sen fazla ileri gidiyorsun, sen ne sanıyorsun
Kendini aynaya bakıp, bir şey mi bekliyorsun
Evet, güzelsin amenna, ona bir söz yok , ama 

Toygar gibi saçlarınla , sabah sabah bela arama.. 

Bak buralarda fazla geziyorsun, çenen de maşallah
İnsan bakınca bir kez daha bakacağı geliyor
Allah günah yazmasın ama , göğüslerin de o biçim
Kalk git, aklından ne geçerse söyle, böyle diyor içim
Ama yine de işte mahallenin ağabeysi olmak var
Kabadayılıkta racona el uzatmak , ayıp yapar.. 

Ama bu toygar saçlarınla, sabah sabah , tövbe tövbe 

Bir gün insanları çatlatacaksın, herhalde bütün kızları
Peşine takıp, kendin gibi yapacaksın, bir gün elbet
Buna can mı dayanır, ey ahali, sonunda ne olacak
Mahallenin adı çıkacak, zaten herkesin dilinde
Ama herkes bu mahallenin namusunu benden soracak
Seni vursam mı, yoksa kıymık kıymık doğrasam mı? 

Ne o toygar gibi saçlarınla elaleme inat, bana fiyaka.