Trabithia Köprüsü

Emojilerden çok daha güzel ruha sahip, biri kız, diğeri erkek iki arkadaş. İçten dışa sızmayan örtülü bir aşkla birbirlerine bağlı iki sevdalı ruhun ilişkisi. Yaşarken kazandıkları anlayışın yüzlerine resmettiği güzellik. Velhasıl ışıl ışıl bir filim.

 

Film bir romandan uyarlama. Romanın yazarını, filmin senaristini, oyuncuların ismini yazmak içimden gelmiyor. Çünkü hikayeyi onlar uydurup profesyonelce uyarladılar. Bense hikayeyi gerçek, 

uyduranları yalan hissediyorum şu an. Evet öyle hissediyorum. Evleri, kiliseyi, okulu tasvir etmeyeceğim. Çünkü bir mimar, ressam ya da fotoğraf sanatçısı bakışıyla yorumlayamam. Eğer öyle yaparsam o zaman bana verilen özü değil vereni hatırlarım ölene kadar. 

Oysa öz, anlamdır, duygudur, yaşamalı ve yaşatılmalıdır daima. Öz nedir peki? O şeyi, o şey yapan şey nedir? Düşünmeyin bile. Aşktır kesinlikle.

 

Ancak şöyle bir durum da var: filim biter bitmez bilinçdışımı seziverdim birdenbire. Üç Ahmet seçtim içindeki dünyadan  dedi bana. Ben unutsam bile, beni hiç unutmayan üç Ahmet seçmiş söylediğine göre.  

İlkokullu Ahmet'e sevgili, kırklarında Ahmet için kız çocuğu, şimdiki ben için ise torun olarak  yaşatmış Lessli'yi. 

 

Gidip görmediği yerleri, kurguladığı rüyalarda inşa eden;  mimarların efendisi

bilinçdışımız. 

 

A. Güreçioğlu