Almanya Sıfır Yılı

Başrollerini Edmund Meschke ve İngetraud Hinze'nin paylaştığı filmin yönetmenliği

ni, setlerin sokaklarda kurulduğu, oyuncuların doğaçlamaya teşvik edildiği  İtalyan Yeni Gerçekçilik film akımının öncüsü Roberto Rossellini yapmış. Senaryoyu ise Max Kolpe ve Sergio Amidei ile birlikte yazmışlar. Roberto'nun kardeşi Renzo Rossellini ise filmin atmoferine tam uyumlu müzikleri bestelemiş. 

 

Rossellini, filmi Edmund adında 12 yaşındaki bir çocuğun üzerinden o kadar acımasızca vermiş ki anlatılan, seyircinin hiç ummadığı bir şekilde suratında tokat gibi patlıyor. Çünkü seyirci koltuğuna oturduğunda beklediği şey bu kadar büyük bir facia değil. Bir de şöyle bir şey var. Rossellini'nin, kendisi pek bir şey hissetmeden duygu yükü çok ağır ve yıkıcı bir film yaptığını düşündüm bir an için. Çünkü bende oluşan duyguyu, bana hikayeyi verende değil verilende benim bulduğum bir şey olarak algıladım. 

 

Seyirciyi en üst seviyede duygularla sarsan bu acımasız duygusuzluk ikinci bir şok yaşamama neden oldu elbette. 

Ve bu ruh haliyle, siyah beyaz bir filmin içinde, yerle bir olmuş sokak aralarında şöyle düşündüm: eğer on iki yaşında bir çocuğun başına bunlar gelebiliyorsa, Alman halkının çektiği ızdırap akıllara sığmayacak kadar dehşet verici olmalı. Almanlar, dünyaya tattırdık ları acının bedelini ödemiş sanırım. 

Üstelik Savaş biteli üç yıl olmuş ama Berlin hala tarumar.

 

A. Güreşçioğlu