TSK'ya ne oluyor, neden yok oluyor?

Birey, tarihsel ile güncelin sosyal ve ekonomik bir biçimlenme içinde yoğurduğu ve bu biçime göre davranan psikolojik bir varlıktır. 

Bireyin tüm davranışlarının temelinde ekonomik yapılanmada aldığı konum, durum, yaşam biçimi, kaygı, korku, mutluluk, haz vb gibi sosyalpsikolojik süreçler yatar. Diğer bir deyişle, bireyin davranışlarının belirleyen, onun ekonomik yaşam biçimidir. Ekonomik süreçlerden aldığı pay, bu paya göre edindiği kültür, yaşadığı yaşamın niteliği, onun bakış açısını, değerlerini, tutumlarını belirler. 

TSK'nın subayları, birer bireydir.

Türkiye, bağımlı kapitalist bir ülkedir. Aşırı ölçüde sömürülmektedir. Ekonomik gelirlerden bireylere yansıyan pay olağanüstü eşitsizdir. 

Konut, eğitim, sağlık, tatil vb. alanlarda, bu eşitsizlik can acıtacak denli gözler önünde akmaktadır. 

1920, 1930, 1940.. 1960 vs yılların TSK'sını ve o TSK'nın subaylarını aramak, beklemek, ummak bilimdışıdır, akıldışıdır. 

Somutlarsak, eğitimde özel okullar, sağlıkta özel hastaneler, konutta özel yazlıklar, kışlıklar, otomobilde sürekli yenilenen lüks ve özellikleri değişen gelişen bir otomobil dünyası. Konut içi ihtiyaçlarda sürekli teknolojik olarak güncellenen araç gereçler karşısında, tüm  bireyler gibi TSK subayları da bu eşitsizlikten elden geldiğince en az zarar görmek, en yeni olarak sunulana ulaşmak, en hazlı yaşamı elde etmek için, liberal sömürü ekonomisinin girdabına girmek zorunda kalmıştır. Konutlar, otomobiller, konut içi araçgereç almalar, yurt içi ve dışı tatillere gitmeler, çocuklarını özel, pahalı gösterişli kolejlere, üniversitelere yollamak için varını yoğunu ortaya koymuş, bankalardan krediler almış, hisse senetleri, borsa oyunlarına girmiş, y ani işleyen sömürü karmaşa eşitsizlik ekonomipolitik denize dalmıştır. 

Bu yapıdaki TSK subaylarından, tarihteki gibi, yurtsever, özverili, önce vatan diyen davranışlar beklemek, onlara olağandışı masalsı bir kahraman özelliği yüklemek olur. 

Her yapı, her birey, her kurum gibi bu yapı ve bu yapının bireyleri olan subay astsubaylarda, bu çürüyen, dağıtan, yıkan, ablukaya alan ekonomiplolitik süreçten etkilenmişlerdir. Artık özel okullarda okuyan çocukları, bankalara borçları, otomobilleri (belki ikincisini düşünüyorlardır), yazlıkları, kışlıkları, tatil ve gelecek planları hep bu sürece bağımlı kılınmıştır. 

Şu sıralar, öğretmen saygınlığında, doktor saygınlığında olduğu gibi, subay saygınlğı da yok olmaktadır. OYAK'larına el konulacaktır, ücretleri, yaşam tüketimi karşısında sürekli gerilemektedir. Artık eğitim alıp yaşadıkları güzel binalar ve alanlar ellerinden alınmaktadır. Lojmanları eski ve çok pahalı duruma gelmiştir. 

İç savaşta güçlükler yaşamış, can kan vermiş, olanaksızlıkları, oyunları görmüş, bıkmış, belki ümidini bile yitirmişlerdir. General Osman Pamukoğlu'nun vd. lerinn yazdıkları, konuştukları ve şimdi sessizliğe bürünmeleri, bir çok generalin sahte belgelerle tutukluğununu sürdürülmesi, ama bir karşı çıkışın görülmemesi de bunlara birer somut güçlü kanıtlardır. 

Özetle, TSK mensupları, kapitalizme aşırı bağlanmış ve ondan yarar ummak amacıyla, onun cenderesine düşmüşlerdir ama aynı zamanda emekçi, sömürülen, ezilen, çaresizliğe sürüklenen, eşitsizlikten olumsuz olarak etkilenen halk konumuna yaklaşmaktadır. 

Soyut yurtseverlik, eğer bilinç edinebilirlerse, yerini belki, somut zorunlu yurtseverliğe bırakarak, antiemperyalist, antikapitalist bir konuma yeniden yükselebilirler ya da TSK tümüyle emperyalizmin istediği özelleşen yapıya evrilir ve tam tüm büsbütün olarak emperyalizmin ordusu olur. Tarih sahnesinden silinir gider.