Tü Tü maşallah nazar değmez inşallah

Annem geceleri sakız çiğnememizi hiç istemezdi. Çiğnemememiz için bize; gece sakız çiğnerseniz ölü eti çiğnersiniz derdi.

Gözlerimizi kocaman patlatırdık, korkardık da ama yine dayamaz arada bir yasak delerdik tenhada. Çiğnerken de aaa böyle mi oluyormuş ölü eti diye düşünürdüm.

Yine akşamları tırnak kesmemiz yasaktı, sonralarda bu yasağın nedeni anlaşıldı elbet. Ortalığa sıçramasın diye idi. Ah anneler ahh…

Geceleri tuvalete giderken karanlıkta bir şeyler bizi korkutmasın diye “destur geri dur “ derdik. Kim nerede duracak bir bilsek. Halen farkına varmadan aynı sözü tekrarlıyorum. Dilime yuva yapmış.

Kelebeğim pek güzel bir bebekti. Onu bir yere götürünce eve döndüğümüz de mutlak tüm çamaşırlarını çıkarttırırdı babaannemiz, birde elini yüzünü yıkatıp dua okurduk. Nazarlara gelmesin diye.

Giysilerimi çıkartınca kesinlikle düzgün bir şekilde katlardık, eğer tersi yüzüne dönmüş ise babaannemiz

”işleriniz ters gider aman aman” diye bizi katlamamamız için uyarırdı, aynı şekilde ters dönen terliğin o şekilde kalmasına da çok tepki verirdi.

Aslında hepsi de annelerin uydurması.

Ben de kelebeğim ıspanak yemeyince “bak sonra gögüslerin büyümez fındık kadar kalır derdim. Faydası oldu mu? Olmaz mı…Ispanağın tadına alan kızımın en sevdiği yemektir halen.

Çıplak ayakla dolaşmasına da bir formül bulmuştum. “Eğer çıplak ayak basarsan sonra ilerde bebeğin olmaz derdim. Güzelim safım benim anın da terliklerini giyerdi.

Bam telinden vurmak gerek çocukları…Gerçi şimdiler de çocuklar bu masallara pek inanmazlar ama yinede denemeğe değer.

Ayrıca tahtaya vurmak cok tanrılı dinlerin mevcut olduğu dönemde ağaç kavuklarında yasayan tanrılardan yardım istemek için yapılırmış.

Sağ elin kaşınır para vereceksin, sol elin kaşınır para alacaksın saçına sür avucunu saçın kadar çok olsun paran.
Amanın burnum kaşınıyor çekilin a dostlar sanırım biri ile kavga edeceğim. Gözlerim de dalıp dalıp gidiyor yine misafir gelecek amanın gidip eve bir şeyler alayım evde bir şeycik de kalmadı.

Yatağını toplamaz dağınık bırakırsan evde kalırsın, kısmetin kapanır.(kesin anneler çıkarmıştı bu söylentiyi)

Tabakta ne kadar pirinç tanesi kalırsa o kadar çocuğun olur, bazen ne kadar zorlasam da bitiremem pilavımı, tabağı mutfağa götürürken çocuklarını terk eden anne rolünde bulur hüzünlerim ekmek çarpsın, nasıl da etkiliyor bizi öyle.
Ekmek ufağına basılmaz maazallah çarpılırsın (ekmek nimettir, ekmeği koruma amaçlı yine anne işi)
Çocuğun üstünden atlama boyu kısa kalır, hadi atladın bunu geri almak için bir kez daha atlamalısın bu işin raconu budur.Çok atladık çocuk iken inanın.

Ha bir de çocuklara nazar değmesin diye hanımlar popolarını kaşırlar.

La havle vela kuvvet…tık tık tık…J

Sevgi ile kalın efendim