- Kategori
- Şiir
Tükeniş

Beynimde karanlık bulutlar,
Ciğerimde kor ateş,
Yüreğimde cam kırıkları,
Prenses'te olsa, sağlıklı yaşatır mı yaşattıkları?
Susar mı mide gurultusu, karın doymayınca?..
Geçer mi yara sızısı, merhem sürmeyince?..
Umutlarım tükendi,
Sevincim çekti gitti!..
Ben sızlanmıyorum,
Bedenim sızlıyor,
Başa çıkamıyorum,
Çaresizlikten yorgunum!
Demiştim biterim diye,
Anlatamadım derdimi,
Öldürmeyecektin son ümidimi,
Göndermeyecektin derin karanlığa,
Biliyorum, çıkamam bundan sonra,
Sesim de sessizlik modunda,
Duyuramam kimseye istesem de,
Sen bile anlamadıktan sonra,
Artık bu âlem zindan bana!
Sendin yaraya merhem, damara kan,
Yine sen oldun oraya tuz basan,
Tek sevdiğim, son aşkımdın bir baksan,
Ne olurdu anlasan, ışığımı karartmasan?
Ben yokum, biz yokuz artık!..
Sildiğin gibi...
Sen varsın sadece prensesim,
İstediğin gibi.
Sen varsın ya, bir gün pişman olacaksın!
O gün ki, en büyük âşığının göçüp gittiği!!!
13.07.2010