Türk Dili Üzerine

Türkçemiz kendine münhasır bir dildir.

Eşi benzeri yoktur, çünkü Türkçenin sahip olduğu bu özelliklerin tümüne birden sahip olan dillerin sayısı oldukça azdır.

Orijini hakkında yıllarca çalışmalar yapılmaktadır. 

Japonca, Korece, Tunguzca ve Moğolca,  Türkçeye en yakın dillerdir.  

Yapısı itibariyle Türkçe zor bir dil gibi görünür.

Okullarda öğrenirken de bize hem zor, hem de sıkıcı gelirdi.

Derslerin bir an önce bitmesini beklerdik.

Aynı durum birçok kişide olmuştur herhalde.

Zamanla öyle olmadığını gördük. .

Türkçe, eklemeli dildir. Türkçe ile birlikte Macarca, Fince, Moğolca gibi diller de eklemeli dillerdendir.  Türkçe sondan eklemeli bir dildir. Eklemeli dillerde yeni kelimeler ve terimler türetmek oldukça kolaydır. Türkçe bu bakımdan yeni kelimeler türetmeye elverişli bir dildir ve zengin bir ek sistemi mevcuttur.

Bazı istisnalar da yok değildir.

Mesela İstanbul’da dolmuştasınız. Birisi  “kaptan, müsait yerde” der. Burada özne bellidir, de fiil nerdedir. O belli değildir. Aslı “Kaptan müsait yerde indirirmisin?” olduğunu herkes bilir.

Normalde herşey kurallara bağlıdır.

Mesela bir kelimenin arkasına “ce,ca”  eki gelirse, gelirse, bir dili anlattığı bilinir. Almanca, Fransizca, Ingilizce gibi.

Mesele bir kelimenin arkasına ak gelirse, anlayın ki bir yer tarif ediliyor. Sokak; sokulunan yer,

Konak; konulan yer, durak; durulan yer gibi. Ama yeni kelimelerde bu kural işlememiş, bu kurala göre, uçak; uçulan yer, hava alanı olması gerekirdi, bildiğimiz uçağa denmiş.