Türk Havacılığı

Yıllardır Türkiye, ABD'den savaş uçakları alıyor. Yaklaşık 90 yıllık bir cumhuriyetiz, ekonomimiz ve halkımız ilerlemeye uygundu. Fakat niçin hala kendi tasarımımız olan uçakları üretmiyoruz, semalarda onları görmüyoruz? İşte Türk havacılığının acıklı hikayesi... 

Atatürk döneminde ülke, çok avantajlı yollardan geliştirilmekteydi. Bir blogumda oldukça zekice bulduğum demiryolu işletmeleri açılmakta idi. Osmanlı devrinden kalan fabrikalarda lokomotifler, vagonlar, raylar hepsi yapılmakta ve ithalata gerek duyulmadan demiryolu işletimi sağlanmaktaydı. Tren için gereken kömür de sınırlar içindeki madenlerden karşılanıyordu. Fakat sonra iktidara gelen ABD yanlısı muhafazakar bir parti bu güzel çalışmaları bitirip hiç te uygun olmayan çalışmalara girişmişti. İşte bu muhafazakar partinin ayak vurduğu sektörlerden biri de Türk Havacılığı idi. 

Demiryolları işletiminde azimle çalışan ve birçok başarı gösteren iş adamı Nuri Bey, bu sebeple Demirağ soyadını almıştı.. Vatansever bir iş adamı idi, II. Dünya Savaşı yaklaşırken bir uçak fabrikası açtı. Bu fabrikada çok başarılı çalışmalar yapıldı ve birçok tipte eğitim - yolcu uçağı yapıldı. TSK bu uçaklardan çok sayıda almıştı. Fabrika gelişti ve Yeşilköy'de de yan sanayi olmak üzere ayrı bir fabrika açıldı. Dünya Savaşı patlak verdiğinde yüzlerce eğitim uçağı yapılmış, ayrıca savaş uçaklarının imali için çalışmalar başlamıştı. Bazı Avrupa ülkeleri bu fabrikadan sipariş vermekte idi. 

Ardından Türkiye'yi günümüzdeki kendi silahını üretemeyen ve ithalata muhtaç sıfatına getiren bir insan geldi iktidara. Adnan Menderes. Bu adamın döneminde ABD'den birçok para yardımı alındı, ucuza imal edilen kalitesiz ABD silahları pahalı fiyatlara satın alındı. Demiryolu işletmeciliği kenara itildi ve Türkiye, petrole ihtiyaç duyan ülke konumuna geldi. ABD ile ilişkilerin gelişmesi için Nuri Demirağ'ın fabrikaları kapatılıp traktör fabrikasına çevrildi... O fabrikalar kapatılmasaydı emin olun en geç 1950'lerde yerli malı jetler semalarda görünecekti, ama olmadı. Sonuçta ülke sanayi yolunda ilerleyen devletten dış yardımlara muhtaç tarımcı devlete dönüştü. 

Ulu önder böyle korkunç bir talihi yıllar önce görmüştü, daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalalet ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri şahsi menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet fakr-u zaruret içinde harap ve bitap düşmüş olabilir. Atam yıllar önce görmüş bunu, yıllar önce... Menderes'in icraatlerinden sonra ne oldu, madde madde anlatayım; 

-Türkiye NATO'ya girmek için ABD ile yakınlaştı, onun isteklerine boyun eğen bir ülke oldu. 

-Uçak fabrikası kapatılan, sanayisine destek verilmeyen memleket, tarım memleketine dönüştü ve ithalata muhtaç kaldı. 

-Demiryolları gibi her şeyi Türkiye sınırları dahilinde karşılanabilen, ekonomik, hızlı ve en önemlisi de karlı bir ulaşım sistemi kenara itilip, ülke sınırlarında dahil olmayan petrole dayalı karayolları ulaşımına ağırlık verildi, Türkiye parasının neredeyse yarısını artık petrole vermek zorundadır. 

-Memlekette hala bırakın uçağı, tank bile üretilemiyor. Ama Menderes'in icraatleri olmasaydı, 1950'lerde jet üretebilen, tank ve savaş gemisi üretebilen sanayici ve tarımcı bir ülke olunacaktı. 

-Ülkedeki muhafazakarlık arttı, öyle ki cahil halk demiryollarına komünist işi demeye başladı. 

Bana Menderes'in yararlı bir icraati olduğunu gösterin, gösteremezsiniz. Çok yaşa 27 Mayıs! Çok yaşa Cemal Paşa! Çok yaşa TSK! Günümüzde Menderes'i ve yardakçılarını asanları kötüleyenler, onlardan fiilen daha da iblistir, daha da hıyanet içinde bulunmaktadır. Menderes'in, Zorlu'nun ve Polatkan'ın asılması kesinlikle haklı bir olaydır, ülkeyi dış yardımlara ve ithalata muhtaç hale getiren, sanayisini ve ulaşımını mahveden, ülkenin prestijini sıfırlayan kişilerin iktidarda kalmasına göz mü yumulacaktı? Cemal Paşa, yönetimi ele aldığında bu eksikliği gördü, bunun için Devrim otomobil projesini başlatmadı mı? 

Türkiye'nin kendi jetini imal etme tarihi 2023 olarak görülüyor... Yorum sizin. Saygı ve sevgilerimle...