Türkçe'de yayınlanmaya dair tek övünç kaynağı Elif Şafak ve Orhan Pamuk'ın diline geçmek midir?

Booker (Bence önemli ödüldür), Orange, Free Love Saltire gibi ödüller kazanmış İskoç bir yazar. İsmi Ali Smith.

Yazarın, "Rastlantısal(The Accidental)" isimli kitabı Türkçe'ye çevrilmiş ve okuyucusuyla buluşmuş.

Ancak kitaptan daha fazla ön plana çıkan ve internette bir parça ses getiren, en azından benim dikkatimi çeken yazarın Türk gazetecilerle yaptığı konuşmada verdiği bir cevap oldu:


*İlk defa bir kitabınız Türkçeye çevriliyor. Bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Sizin için özel bir anlamı var mı?

*Kitabımın Elif Şafak ve Orhan Pamuk'un kullandığı dilde yayımlanması beni tabii ki mutlu ediyor. Kitabımın böyle yazarların kitaplarının bulunduğu raflarda yer alması hem gurur verici hem de sevindirici.

Radikal Kitap-14.09.2007

Kitabı Türkçe'ye çevrilmiş ve Türkiye'deki kitap reyonlarında yer alacak yazarın övgü olarak sunulan cevabının ben daha çok Türkçe’ye ve Türk edebiyatı dair kalın bir bilgisizlikten kaynaklanıp övgü sayılamayacağı kanısındayım.

Yazara kitabın Türkçe’ye çevrilmesiyle ilgili soru sorulduğunda yazar ne diyeceğini bilememiş ve aklına gelen iki Türk yazarını sıralayıp bundan basit bir çıkarım yapmayı seçmiş bence. Oysa Türkçe edebiyat tek gurur kaynağı olarak Elif Şafak ve Orhan Pamuk’u kabul eden, onları ulaşılmaz, en büyük değerler olarak gören (kuşkusuz değerlilerdir ama) yeni yetme bir edebiyat değildir.

Orhan Kemal, Kemal Tahir, Yaşar Kemal, Attila İlhan, Orhan Veli, Aziz Nesin, Bilge Karasu, Rıfat Ilgaz, Reşat Nuri, Sait Faik, Sabahattin Ali, Oğuz Atay veya Ahmet Hamdi Tanpınar’ın diline çevrildiği için topluca sevinmelidir bu yazar. Okuyup araştırıp Karacaoğlan’ın diline çevrildiği için de gurur duyabilir tabii.

Dünya İngiliz Edebiyatı deyince hala Shakespeare'den bahsetmiyor mu?