Türklerin Kıyafet Takıntısı

Giderek tırnak içinde “soytarı” kılıklı insanları sokaklarda görüyoruz ve ben buna değişim diye seviniyorum.

E ne yapayım bu ülkede insanlar dışarı çıkarken üzerlerine daha düzgün bir şeyler giymeyi takıntı haline getirmişler.

Demek ki kıyafetimize bakılıyor.

Niye bakıyorsunuz, çıplak mı geziyoruz?

Bakmak da bakıyorlar diye giymek de cahillik, görmemişlik.

Sanıyorum sadece bizde var bu, diğer ülkelere bakıyorum da insanlar sokaklarda sallapati geziyorlar.

Çekya’da yaşlı adam sokakta saçını tarıyordu, oysa saçı da yoktu, imrendim bu medeniyete özgürlüğe!

İnsan dışarı çıkarken üzerine bir şey takar çıkar, düğüne bayrama mı gidiyorsun?

Belki de uygun kıyafeti olmadığı için dışarı çıkmayan çıkamayan var, uygun kıyafet nedir ya için görünmesin tamam.

Bizi sokakta mı beğenecekler? Bu eski, şunu dün giydim, modası geçmiş, el ne der gibi komik ve acınacak hallerimiz bilincimizin gelişmediğini gösteriyor.

Herkes böyle yaptığı için de kimse daha aşağısını giyemiyor.

Düğün, bayram, toplantı, randevu, karşılama, uğurlama vs. dışında normal sokağa çıkarken üzerime doğru dürüst bir şeyler giyeyim takıntısı tamamen cehalet.

Rahat olacaksın…

Biz üzerimize gülünç kıyafetler mi alıyoruz, ne giysen olur; merak etme gecelikle pijamayla ahırdaki danalar bile sokağa çıkmaz.

Ben özgür bir insanım. Böyle cahilce takıntılarım yok. Her şekilde dolaşabilirim. Kimseye kıyafeti nasıl diye bakmıyorum. Bana da kimse bakmasın.

Yazılarımızı okumuyorlar, okumadıkları için de cehalet devam ediyor.

Peki o zaman madem öyle nerede yazıyor bu söylediklerimiz? Sanıyor musun ki o büyük büyük adamlar böyle şeyleri konu ediyorlar; etiket başka akıl başka!