Turkuaz Rengi Düşler

Her şehrin bir hikâyesi vardır. O şehirlerde yaşayan insanların ise bin bir hikâyesi vardır. Kimi sessizce, kimi de var güçleriyle seslenerek bu hikâyeleri duymanızı isterler. İşte burada onların görevi biter ve eli kalem tutanların yazma yükümlülüğü başlar. Bu bazen öyküdür, bazen şehir mektuplarıdır, bazen de Ahmet Hamdi Tanpınar’ın ‘’ Beş Şehir’i ‘’ gibi şehirlerin asıl ruhunu yakalayan bir edebiyat anıtıdır. A.Turan Alkan’ın Sivas’ı anlatan ‘Altıncı Şehir ‘’ ile şehzadeler şehri Amasya’yı hikâye eden ‘’Yedinci Şehir ‘’ bu ruhun iz düşümleri olan değerli eserlerdir.

İstanbul, Türk öykücülüğünde çok fazla işlenmiş olmasına rağmen sadece İstanbul’a özgü öykü kitapları çok fazla yoktur. Olanlar da genellikle geçen yüzyılı işleyen eserlerdir.Yani İstanbul hikâyeciliği 20.Yüzyılda kalmıştır dersek çok fazla abartmış olmayız. Aslında çoğu edebiyatçı başlı başına bir “İstanbul Edebiyatı’ndan” söz eder. Gerçekten de Türk edebiyatının 19.Yüzyıldaki doğum yeri olan İstanbul, sahip olduğu eşsiz birikim, sayısız sokağında akan nice yaşamlar ve kimine göre karamsar, kimine göre de çok parlak geleceğiyle gerçekten bir edebiyat hazinesidir. Öte yandan bütün Türkiye’nin özgün bir karışımı ve özeti olarak da İstanbul’u ve öykülerini anlatmak bir anlamda da Türkiye’yi, Türk insanını hikâye etmek anlamına gelmektedir. Bir öykü yazarı, İstanbul’da nereye bakarsa baksın bir öykü konusu bulabilir. Yukarıda yazdığımız gibi sokakta akan sayısız hayatlara bakmak bile yetecektir ama içinde barındırdığı açık hava müzesi, yitip giden nice güzelliklerden arkada kalanlar veya onların yerine konmaya çalışılan ucubeler, dünya güzeli Boğaziçi ve sınırlarını kimsenin bilmediği semtlerde şöyle bir dolaşmak adeta bir öykü hazinesi içinde gezmek gibi olacaktır.

Eser, birinci şehir öyküleri kitabımız olan “Güzel Aylar Zamanı’nda” takip ettiğimiz üslüpta yazılmıştır. Anılan kitapta ilk öyküler, sıla hasreti veya memleket özlemi ile dolu iken bu kitabımızda, İstanbul’un bugünü sıra dışı öykülerle anlatılmaya çalışılmış, şehrin uzak geçmişine kadar geri gidilen “Ve Dün“ bölümünde, “İmparatorluk İstanbulu’ndan çerezler sunulmuş, ardından da 20.Yüzyıl boyunca yaşananlar, her on yıla bir öykü gelecek şekilde hikâye edilmiştir. Bu öykülerde çok bilinen olaylar değil, o dönemi en çok karakterize edenler işlenerek, hayal dünyamızda “Kimsenin bilmediği yerlere” gidilmiştir. Bu öykülerde ülkemizin de göz bebeği olan üç büyük efsanevi futbol kulübünden, Validebağ’daki verem hastanesine, İkinci Dünya Savaşı’nda İstanbul’da yaşanan panikten Boğaz sırtlarının nasıl gecekondularla doldurulduğuna, 12 Eylül öncesinde ıssız bir deniz fenerinde kesişen hayatlara ve 17 Ağustos’da Avcılar’da yaşanan facianın taşlarının nasıl döşendiğine kadar bin bir renkli fenomen bir öykü tablosu görülecektir. Bir anlamda İstanbul’un 20.Yüzyıl tarihinin edebi dille anlatılması olan bu bölüm, kitaba başlı başına özgün bir karakter vermiştir. “Ve Yarın” bölümünde de şehrin geleceğine optimist bir ayna tutularak, içinde bulunduğumuz 21.Yüzyılın sonun kadar yaşanabilecekler sıra dışı dört öyküyle verilmeye çalışılmıştır.

İstanbul’u konu edinen “İstanbul Edebiyatı’nda“ özgün bir yeri olacağına inandığımız Turkuaz Rengi Düşler Gülistanbul Öyküleri’nin benzer yeni kitaplara ilham vermesi dileğiyle.

....

Önsözünü yukarıya aldığımız Yeni Kitabım Turkuaz Rengi Düşler Gülistanbul Öyküleri isimli öykü kitabımız, kapakta da yazdığı gibi binbir renkli bir öykü atlası gibi. İstanbul'un trafik plaka numarasından esinlendiğimiz 34 öyküde, kadim şehrin bugüne kadar girilmemiş köşe bucağına,yakın  tarihine ve geleceğine bir ressem gibi bazen nahif, bazen de sert dokunuşlar yapılarak "Fenomen bir İstanbul" panaroması çiziliyor.

Bugünlerde Türkiye ve hatta Avrupa'nın Pandemi Merkezi olduğundan bahsedilen günlerinde, "Dünyanın İncisine" edebi bir yolculuk yaparak ferahlamanın tam da sırasıdır diye düşünüyorum.