Türküler Ölmez

    Türküler; her kelimesinde, her dizesinde yaşatır acıları, sevinçleri kısa ve öz...

    Türküler, haykırıştır, çığlıktır ve sözlerle çizilen resimdir, kilimdir, halıdır... 

    "Mendilimde gül oya, gülmedim doya doya..." derken, anlatır hayal kırıklıklarını, özlemleri ve buruk acıları uzun söze gerek bırakmadan.

    Okuma yazma bilmeyen Anadolu insanının, arzu halcisidir türküler. Yazar dizelerine şikayetlerini, hayallerini, özlemlerini ölümsüz kılarak her dizesini...

    "Dağlar seni delik delik delerim, Kalbur olur toprağını elerim...",  diyerek gönülleri fetheder, tam on ikiden vurarak ve dile getirerek yürektekini...

    "Ayağında kundura, yar gelir dura dura..", derken sıradan ve basit sözlerle yerleşir gönüllere, dillere pelesenk olur...

    Teknolijinin insan hayatını bu kadar fethetmediği yıllarada, milyonlaraca " tık" almasa da gönülleri her saniye "küt küt " attırmayı başarmıştır türküler...

    Dillerde türkü olmak vardır, ölümsüzlük iksiri içmişçesine...