Tutunamayanlar 6 ve 17

Bu sayfalar tam benlikmiş Turgut, nasipleniyorum.

Ucuz, ucuz, ucuz, ucuzduuuuuu!.......

Dalgın, sinirli, suskun ve huyyyyysuzzzzduuuuuuu!....

310 mu?!? Öncesi ve sonrası devam, devam devam!....

Aşk sordu: niye bu zamana kadar uzak durdun Tutunamayanlar'dan?

Bilemiyorum; ama kitap bitince bilmiş olacağım. Bakalım ne bilinecek bende? Bir dakika, şimdi Süleyman Kargı konuşuyor, dinleyelim.

Dün, bugün ve yarın, oturdu ve bir destan yazdı.....

Tutunamayanların destanıdır bu şarkı!....

Çırıl çıplak yaşamak, bir dahaki sefere ha, peki.

Yoruldum. Kitabı kapattım. Kapakdaki Oğuz Atay'a baktım. Bakıyorum. Niye öyle bakıyor? Kırmızıyı sever miydi? Sever miyim o rengi?

Hegel'i geçip Cyrano De Bergerac'a vardım. Ah Roxane, Roxane Roxane!....

Veeeee Dandini Dandini Dasdana!....

Birden yine sıramı karıştırdım. Ben nereye aitim? Oğuz Atay niye öyle bakıyor? Sorsam mı?

1. Not: Selim ile Süleyman oyun oynuyorlardı; ama bilirsiniz bir son vardır, ne kadar uzatırsanız uzatın gelir, geldi de....

2. Not:

Hep
başka bir şey
olsun istedin
ama yok
başka bir şey
olmayacak
belli.

3. Not:

Selim Günseli'de
Günseli Selim'de
açılmadı
bitti kitap
bitecek
acele etmeli
et acele
ve aç!

4. Not: ..........................

Ş.Y.