- Kategori
- Şiir
Üç Çocuğun Hikayesi
Biz üç çocuktuk, çaldığımızda baklavaları.
Eğleniyorduk, fıstıklıydı baklavalar.
Selma çok yemişti, gülüyordu sürekli.
Biz üç çocuktuk, hakim bey gönderdiğinde ıslah evine bizi.
Kahverengi duvarlar suratsızdı ve derin.
Konuşanlar hep kızardı, korkardık.
Baklavaları çalalı beri gülmedik.
Biz üç çocuk, bir "karar"da büyüdük.
Bir kararda, bitti çocukluğumuz.
Mübaşir dedi ki, sıradaki!
Biz çıktık salondan, çocukluğumuz da hayatımızdan.
Biz üç çocuktuk, çaldığımızda baklavaları.