Üç Kızkardeş - 2

Çehov, Maşa'da ortanca olmanın, hep öyle kalmanın, kalmışlığın yansımasını bizde görebildin mi?

Muhsin Ertuğrul'da, 16. sırada, 9-10 ve 11'deyiz Çehov, bizi seçebildin mi?
Yanımda oturan adam, saat 22.00'de kalktı gitti, arada, bir daha da dönmedi, belki dönmek istedi, gece izin vermedi, yarın ya da kapasitesi. Üç Kızkardeş, ağır mı geldi bazılarımıza?

Aşk, bak, diyordu bana, seyircilerin bir bölümü gitti; baktım, bir bölüm yoktu.
Eylül, iyi uyudum, diyordu, konuşmalar bitmek bilmeyince ve saat 23.00'e iyice dayanınca, malum yarın da okul var. Üç Kızkardeş gündüz, evet evet aydınlıkta, hava kararmadan seyredilmeli.

Etrafında dolaşıp durma oyunun, içine gir! Oyunun içine girdiğimde, biraz Maşa'ydım. Yaşasın ortancalar!... Hani hayatı bildiğini sanan birinin peşine takılırsın, biraz gidersin, durursun, durduğun anda görürsün, onun hayatı mayatı bildiği yok!

Senin kocan tam taşra, oysa sen Maşa, Moskova'sın! Bırak İrina'yı Olga, o daha çok ağlayacak ve arayacak gerçek aşkı taşra taşra, Moskova rüyalarında hep ama hep kendi kalacak ve sonra da senin gibi, bir sen olacak.

Üç Kızkardeş'ten önce bütün İstanbul üşüyordu, sonra, sonrasında da üşüyor tüm İstanbul. Nataşa soytarıların önünü kesti güya, ama o soytarılar sırf İrina için, babadan izinli, herkes bir yerlere dağılmışken geldiler eve, İrina'ya ve İrina'yla bir başka dünyada çok başka dans ettiler.

Doktor, giden gitsin doktor, sen nereye?

Ben bir seyirci olarak, alkış hiç bitmesin istiyorum, beş dakika, on dakika; oyuncular otursunlar karşımızda gülümseyerek, bizde sürekli alkış, devamlı ayakta tempolu alkış; yorgunluktan bitelim, daha daha alkış, taaa ki oyuncular sahneyi terk edip evlerine gidene dek, yitinceye dek alkış!..

1.Not: Araya ne yeni bir kitap alabiliyorum ne de yeni bir film ya da kısa uzun gezinti; şimdi ben bir zaman Üç Kızkardeş'teyim, lütfen rahatsız etmeyiniz benlerim!

2.Not: Çehov yanımdaydı hissettim gerçek, gerçekten gördüm ve yaşadım üç kızkardeşi aynı Çehov'un yazdığı gibi, yaşadığı, abartmadan abartısız dinledim müziği, müziklerini kardeşlerin, Moskova hem yakın hem uzak; Çehov susmadı yüreğim ve sesi ellerim, mutluyum umutluyum İstanbul'la kolkola yürürken gecenin kardeşliğinde kardeşlerle.