Uçuyorum

Bir zerreyim ben

Uçuyorum

Büyük bir boşluk

Ve binlerce yaratılmış içinde

Sonsuz bir akış bu

Dur durak bilmiyor

Ne kadar mutlu ki

Bir zerre olarak

Düşünebiliyorum bunları

Ve şaşıp kalıyorum sonsuzluğa

Ve büyüklüğe

Uçuyorum

Geride yığınla endişemi tepeleyerek

Eziliyor sanki hırslarım da

Ve neden sonra

Dünya takılıyor gözlerime

Ve kaçırıyorum mahsustan gözlerimi

Çünkü başka şeyler arıyorum

Boşuna mı uçuyorum