Ufuk Hocama ve şiir sevdalılarına

04. Temmuz 2010… MB geldiğimden kısa süre sonra yazmıştım bu yazıyı… Tek virgülüne dokunmuyorum…

''İlber Ortaylı anlatmıştı; Şiir karşınızdaki insana bir şey anlatma yolu değildir diye.. Birikimini anlatma yolu düz yazıdır asıl demişti.. Bizim gibi gelişmemiş kültürlerde ise şiirin bu kadar çok tutmasının nedenini, sloganlarla düşünmek ve kendini ifade etmek olarak anlatmıştı..

MB yeni tanıdığım ve şiir konusunda (daha bir çok konuda) bakışına hemen ısınıverdiğim UFUK KESİCİ’nin şiirde aradıkları ben de yok bunu biliyorum..

Ancak ülkemin insanı olduğumu da yadsımaya hiç niyetim yok.. Konyaaltı sahilinde denizle olan sohbetlerimi, duygularımın coştuğu anları hep yazacağım.. Adı ne olursa olsun.. Fakat artık şiir bölümüne koymayacağım.. Kültür Sanat bölümüne koyacağım..

İlk gençlik dönemimde de buna benzer bir şey olmuştu; Kendi halimde bir şeyler karalıyordum.. Nazım Hikmet’le tanışınca bir daha yazamaz olmuştum.. Bu sefer yapmayacağım bu hatayı.. Şair filan değilim ben.. Şiir filan yazmak da değil amacım.. Anlığıma geliveren, duygularımla yakaladığım (anlamı var ya da yok) duygularımı koyveriyorum beyaz sayfalara hepsi o.. O duyguları da aktarabilmek için benzetiyorum bilinen bi şeylere..''

Not: Ufuk Hocamın o lafı diğer şiir yazanlara hakaret etmek amacıyla ettiğine inanmıyorum… Ancak şiir severler üzerinde çok kötü etki yarattığına inanıyorum... O dönemde de ettiği bir kaç söz bende bu kadar yıkıcı etki yaratmıştı çünkü...

Kıyas: Nedim Ustama bazı şiir/yazılarımı yayıma vermeden yolladım ve O da düşüncelerini bana aktardı... Amaç şiiri sevdirmek olmalı...