- Kategori
- Şiir
Unutmasın hiç kimse bu geceyi

Yırtılır mavisi yüreğimin
Unutmasın hiç kimse bu geceyi
Ve unutmasın
gövdeden gövdeye
sevinç boşaltan
Çığlıklarıyla
çırılçıplak
bu yontuyu
İçimdeki öfkenin boğa soluğu solduran
Tüm yapraklarıyla koca bir ağacı
Kıskançlıktır
soğutan yüreğimi
Oysa burkulurdu yüreğim nerede
Toprağa düşmüş ve üşümüş bir yaprak görse
Ömrümün en sevecen baharında
Vahşi bir hayvan gibi
diken diken tüylerim
Ölgün ve çıplak tenim ayda yansıyor bak
İster al ister at senindir
Belki de son aşkımsın
Yeryüzünde ölmeden önce
Yaşam bir soluk ıslıkmış
bilemedim
Yüreğim yarılsa
ikiye
parça parça
ezilse
İçimdeki hayvanın iniltisiyle
Zehirden dizelerimi bir içe bilsem
Kalbimi çalan
Yüreği güneş doğuran
O hırsızı bir bulabilsem
Çivile beni sözcüklerimle kağıtlara
Bir diye bilsem
08 / 02 / 2006
Mehmet Özgür Ersan